W Usolu Syberyjskim (fot. M. Rosik)
„Człowiek „zdobyty przez Chrystusa” (…), którego duch po wszystkich ciężkich doświadczeniach poprzedniego życia (…) odkrywa pełne znaczenie Chrystusowych słów z wieczernika „(…) nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich”: oddaje życie… za rodaków, dla większej wspólnej sprawy, [ponieważ] „Ojczyznę ziemską ukochał tak, że dla jej sprawy wybrał śmierć”; oddaje życie… „z miłości do ojczyzny wiekuistej” (…) przez karmelitańską profesję, aby jeszcze pełniej miłować na podobieństwo Chrystusa, stając się Jego przyjacielem (…); oddaje życie… za bliskich poprzez kapłańską służbę, zachęcając wszystkich do doskonałości i do świętości (…) modlitwą i pracą, pragnąc uczynić się „własnością innych”; oddaje życie… za sprawę jedności Kościoła. Płonie pragnieniem ujrzenia zjednoczonych w tej samej owczarni braci prawosławnych, pełen nadziei we wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny”.
– Jan Paweł II o Rafale Kalinowskim
Audycja „Głos na pustyni” w Radio „Wrocław” w każdą niedzielę o 6.50
Polub stronę na Facebook