Opis
oseph Ratzinger (Benedykt XVI) jest zwolennikiem stosowania metody historyczno-krytycznej, którą traktuje jako oczywiste narzędzie w warsztacie egzegetycznym, którego używanie nie tylko zgadza się z wiarą, ale właściwie z niej wynika. Jednak metoda historyczno-krytyczna ma swoje granice, a także podlega różnego rodzaju uwarunkowaniom, z których należy zdawać sobie sprawę. W związku z tym papież dokonuje oceny metody zarówno z perspektywy wiary, jak i niejako „z wnętrza” metody, czyli z pozycji naukowych, proponując dokonanie przez nią samokrytyki oraz nowego kroku metodologicznego – otwarcia się na odpowiednią hermeneutykę. Właśnie hermeneutyka wiary jest według Benedykta XVI najbardziej adekwatna, by w sposób właściwy móc interpretować Biblię. W niniejszym artykule chcę się skupić właśnie na postulacie Ojca Świętego, który apelował o dokonanie syntezy hermeneutyki wiary z hermeneutyką historyczną proponowaną przez metodę historyczno-krytyczną.
Spis treści
Przedmowa
Wstęp
I. Konieczność badań historyczno-krytycznych
II. Ocena metody historyczno-krytycznej i jej dotychczasowego stosowania
III. Metoda historyczno-krytyczna a hermeneutyka wiary
IV. Teologiczne kryteria egzegezy jako podstawowe elementy hermeneutyki wiary
Zakończenie
Bibliografia