Religia starożytnego Izraela w perspektywie historycznej, archeologicznej i kulturoznawczej

Religia starożytnego Izraela w perspektywie historycznej, archeologicznej i kulturoznawczej
K. Pilarczyk
Archeolog czyta Biblię
red. M. Rosik
Wrocław 2013

 

Opis

W historii politycznej starożytnego Bliskiego Wschodu Izrael rozumiany jako lud, następnie naród i królestwo (królestwa) w zasadzie nie odegrał znaczącej roli. Rzadko kiedy cieszył się niezależnością, autonomią i samorządnością. Na ogół pozostawał w cieniu wielkich imperialnych potęg, takich jak Egipt, Asyria, Babilonia, Persja, Syria, Rzym. Natomiast wyróżnia go siła religijnego oddziaływania. Z religii powstałych w starożytności na obszarze Bliskiego Wschodu judaizm, obok chrześcijaństwa, zachował do chwili obecnej żywotność. Jego religijne idee, zwłaszcza monoteizm, i wyrosła z niej etyka, rozpropagowane w dużej mierze przez siostrzane religie – chrześcijaństwo i islam, przybrały wymiar uniwersalny. Wpisały się w poważnym stopniu w różne kultury i stanowiły fundament wielu cywilizacji (ze Wstępu). Autor, prof. dr hab. Krzysztof Pilarczyk, historyk religii, judaista, biblista i bibliolog książki żydowskiej przybliża proces formowania się i rozwoju religii starożytnego Izraela, ukazując go w perspektywie historycznej, odkryć archeologicznych i uwarunkowań kulturotwórczych.

 

Spis treści

Wstęp

I. Charakterystyka konstytutywnych źródeł judaizmu

II. Okres formacyjny religii starożytnego Izraela

III. Okres kształtowania się judaizmu

IV. Polaryzacja judaizmu od IW w. p.n.e do I w. n.e.

V. Kryzys religijny związany ze zniszczeniem świątyni jerozolimskiej i rabinizacja judaizmu

Bibliografia