W Kafarnaum do Jezusa przychodzi setnik z prośbą o uzdrowienie sparaliżowanego sługi. Setnik jest dowódcą oddziału wojskowego, składającego się ze stu osób. Zwany jest także centurionem. W czasach republiki centuriona wybierali żołnierze, a w czasach cesarstwa mianowany był przez legata. Najczęściej centurionami zostawali najbardziej doświadczeni i zasłużeni żołnierze w legionie. Centurioni tworzyli również hierarchię w zależności od tego, którą centurią w legionie dowodzili. Setnik nie tylko, że stwierdza stan paraliżu u swojego sługi, ale wskazuje także na jego wielkie cierpienie. Wzmianka ta wskazywać może na dobre osobiste odniesienie pana wobec swojego sługi. Reakcja Jezusa jest natychmiastowa.
