Septuaginta

Septuaginta – święty tekst w języku greckim sprzed ponad dwóch tysięcy lat. Dzieło o wielkim znaczeniu nie tylko dla wspólnot wiernych. Dla żydów z czasów Ptolemeuszy to nowe stworzenie Biblii, umożliwiające rozpowszechnienie pism hebrajskich w helleńskim świecie. Dla rodzącego się Kościoła – jego pierwszy Stary Testament, skarbnica cytatów i terminów Testamentu Nowego oraz klucz otwierają- cy świat na przyjęcie Ewangelii. Dla ojców Kościoła – fundament pojęć teologicznych i pomoc w dyskusjach egzegetycznych i apologetycznych. Dla pierwszych narodów przyjmujących chrześcijaństwo – podstawa przekładu tłumaczeń Biblii na ich języki. Dla Kościołów wschodnich – zasadniczy kanon biblijny. Dla Kościoła zachodniego – źródło tekstów wtórnokanonicznych. Dla zborów protestanckich – zbiór ksiąg do celów porównawczych. Dla nieuznających jej natchnienia – przekład o niezwykłych walorach i świadek pierwotnych biblijnych pism. Tekst, którego popularność nie maleje, lecz przyciąga nowych badaczy, otwiera nowe projekty translatorskie (również na język polski) i zdobywa nowych czytelników. Księga, której historia zasługuje na naszą uwagę.