Wskazania dla posługi egzorcyzmu w świetle aktualnego rytuału

Międzynarodowe Stowarzyszenie Egzorcystów, Wskazania dla posługi egzorcyzmu w świetle aktualnego rytuału, red. nauk. i komentarz M. Rosik, Wydawnictwo Papieskiego Wydziału Teologicznego, ISBN 978-83-66545-54-0, Wrocław 2023, ss. 367.

Opis

Pierwsze włoskie wydanie niniejszego dokumentu, noszące tytuł Linee guida per il ministero dell’esorcismo, przeznaczone było jedynie dla egzorcystów. Z czasem jednak Międzynarodowe Stowarzyszenie Egzorcystów, któremu przewodzi dziś o. Francesco Bamonte, następca o. Gabriele Amortha, podjęło decyzję o szerokim upublicznieniu tej pozycji. Jest to oficjalny dokument Kościoła, zatwierdzony przez odpowiednie władze. We Wstępie kard. Angelo De Donatis, Wikariusz Generalny Jego Świątobliwości dla Diecezji Rzymskiej, napisał: „Tekst ten został przedłożony Dykasterii Kongregacji ds. Duchowieństwa, która go przeanalizowała i poprawiła z pomocą Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów oraz Kongregacji Nauki Wiary, posiadających do tego odpowiednie kompetencje, i tak poprawiony został uznany za „wartościowy i ważny instrument do użytku wewnętrznego tego Stowarzyszenia” (kard. Beniamino Stella, korespondencja z o. Francesco Bamonte ICMS, 8 maja 2019 r., nr prot. 2019/1789)”. Słowa te uzupełnił o. Francesco Bamonte, który zauważa, że dokument jest „przede wszystkim instrumentem, który uważamy za odpowiedni, aby egzorcyści naszego Stowarzyszenia mogli unikać w wykonywaniu swojej misji praktyk lub metod nieodpowiadających normom, którymi Kościół reguluje posługę egzorcyzmowania. Egzorcysta nie może postępować według własnego uznania, ponieważ działa w ramach oficjalnej misji, która czyni go w pewien sposób przedstawicielem Chrystusa i Kościoła. Wykonując swoją posługę, musi znać i przestrzegać norm ustanowionych przez władzę kościelną, które z pewnością obejmują to, co dotyczy prawidłowego sprawowania sakramentalium, jakim jest egzorcyzm, ale jednocześnie regulują znacznie więcej niż tylko sposób sprawowania czynności liturgicznych”

Dokument został opatrzony obszernym studium dotyczącym historii i praktyki egzorcyzmu, autorstwa ks. prof. Mariusza Rosika. Część pierwsza komentarza przedstawia bardzo ogólny zarys historyczny praktyki egzorcyzmowania, od czasów Starego Testamentu począwszy, poprzez działalność Jezusa i pierwotnego Kościoła, czasy poapostolskie i średniowiecze aż po dzień dzisiejszy. W części drugiej zatrzymano się nad istotnymi zagadnieniami doktrynalnymi i duszpasterskimi, związanymi z odprawianiem obrzędu egzorcyzmu i modlitwy o uwolnienie od duchowych zniewoleń.

Zmarły w 2016 r. nieodżałowanej pamięci włoski egzorcysta Gabriele Amorth w książce Egzorcysci i psychiatrzy twierdził, że dziś egzorcysta postrzegany jest przez wielu chrześcijan jako istota wręcz dziwna, która ma w sobie coś z maga i coś z wariata, a z całą pewnością jest niedouczona i naiwna. Tymczasem R. Gallagher, znakomity amerykański psychiatra, doktor medycyny i wykładowca psychiatrii klinicznej w New York Medical College i Uniwersytecie Columbia, a także współpracownik przewodniczącego Międzynarodowego Stowarzyszenia Egzorcystów, w książce Zły duch istnieje naprawdę zauważa: „My, ludzie, zachowujemy zdolność do miłości, której demony się wyzbyły lub wyrzekły, odrzucając Boga. Świat demoniczny stara się unicestwić nasze zdolne do miłości osobowości, wyniszczyć nas duchowo, a w miarę możności także przyprawić o śmierć cielesną”. Po niemal trzech stuleciach ignorowania duchowej rzeczywistości zła odradza się świadomość istnienia Szatana i konieczność walki z nim poprzez egzorcyzm.

Spis treści

WSTĘP (Angelo kard. De Donatis)

 

SŁOWO WPROWADZAJĄCE (Francesco Bamonte ICMS)

Przydatność Wskazań

Wartość Wskazań

Wprowadzenie do lektury i studium Wskazań

Egzorcyzmy Jezusa jako istotna część Jego mesjańskiej działalności

Odmienny stosunek Jezusa do chorych i opętanych

Różna postawa chorych i opętanych wobec Jezusa

Niektóre różnice między chorymi a opętanymi podkreślane przez Ewangelie

Język ewangelistów

Niektóre akcenty w Ewangeliach w odniesieniu do obecności i działalności demonicznej

W podsumowaniu

Uwagi końcowe

 

WYBRANE POZYCJE BIBLIOGRAFICZNE

 

SKRÓTY

 

ROZDZIAŁ I

BÓG I JEGO OPATRZNOŚĆ

 

ROZDZIAŁ II

DIABEŁ I JEGO ANIOŁOWIE

 

ROZDZIAŁ III

ZWYCZAJNE DZIAŁANIE ZŁEGO

 

ROZDZIAŁ IV

NADZWYCZAJNE DZIAŁANIE ZŁEGO

Opętanie diaboliczne

Obsesja diaboliczna

Dręczenie diaboliczne

Nawiedzenie diaboliczne

 

ROZDZIAŁ V

PRZYCZYNY NADZWYCZAJNEGO DZIAŁANIA ZŁEGO

 

ROZDZIAŁ VI

MALEFICIUM JAKO MOŻLIWA PRZYCZYNA NADZWYCZAJNEGO DZIAŁANIA ZŁEGO

 

ROZDZIAŁ VII

PRZESĄDY

 

ROZDZIAŁ VIII

UWOLNIENIE OD NADZWYCZAJNEGO DZIAŁANIA ZŁEGO: ISTOTNE UWAGI I MOŻLIWE BŁĘDY

 

ROZDZIAŁ IX

EGZORCYZMY, MODLITWA O UWOLNIENIE I MODLITWA O UZDROWIENIE

Ogólne pojęcie egzorcyzmu

Egzorcyzm publiczny i egzorcyzm prywatny

Egzorcyzm publiczny

Egzorcyzm prywatny

Modlitwy o uwolnienie

Modlitwy o uzdrowienie

 

ROZDZIAŁ X

SZAFARZ EGZORCYZMU

 

ROZDZIAŁ XI

INSTRUMENTUM KAPŁANA EGZORCYSTY

 

ROZDZIAŁ XII

ROZEZNAWANIE: KRYTERIA OGÓLNE

Doktrynalne uzasadnienie postanowienia DESQ 16

Pewność moralna

Kryteria ogólne: fakty naturalne i pozanaturalne

Kryteria ogólne: związek domniemanych znaków nadzwyczajnego działania demonicznego z wiarą i duchowym zaangażowaniem w życiu chrześcijańskim

Konkluzja

 

ROZDZIAŁ XIII

KRYTERIA SZCZEGÓŁOWE

Oznaki ewidentne i prawdopodobne

Szczególne oznaki nadzwyczajnego działania Złego

Oznaki wskazane przez DESQ (1)

Oznaki wskazane przez DESQ (2)

Oznaki wskazane przez DESQ (3)

Oznaki wskazane przez DESQ (4)

Oznaki opętania diabolicznego

Konkluzja

 

ROZDZIAŁ XIV

SKUTECZNOŚĆ EGZORCYZMU

 

ROZDZIAŁ XV

NARZĘDZIA SZCZEGÓŁOWE W ROZEZNAWANIU NADZWYCZAJNEGO DZIAŁANIA DEMONICZNEGO

Modlitwa, słowo Boże i sakramentalia jako szczególne narzędzia rozeznania

Egzorcyzm jako szczególny środek rozeznania w praktyce egzorcystycznej przed Rytuałem rzymskim Pawła V

Egzorcyzm jako szczególny środek rozeznania w praktyce egzorcystycznej po Rytuale rzymskim Pawła V

Doktrynalne uzasadnienie egzorcyzmu jako szczególnego narzędzia rozeznania

Sposób postępowania

Uwagi końcowe

Dodatek: czego nigdy nie wolno robić w celu rozeznania

 

ROZDZIAŁ XVI

KONIECZNOŚĆ ROZWAŻNEGO TOWARZYSZENIA WIERNYM PROSZĄCYM O UWOLNIENIE OD ZŁEGO

 

ROZDZIAŁ XVII

NAKAZY DAWANE DEMONOWI

Nakazy powszechne

Nakazy łagodzące udręki

Nakazy wypędzające

Nakazy o mocy dowodu

 

ROZDZIAŁ XVIII

PYTANIA ZADAWANE DEMONOWI

 

ROZDZIAŁ XIX

OBRZĘD EGZORCYZMU W OGÓLNOŚCI

Ogólne wskazówki dotyczące miejsca celebracji

Wskazania ogólne dotyczące wiernego nękanego przez Złego

Ogólne wskazówki dotyczące obecności osób innych niż pomocnicy

Struktura obrzędu egzorcyzmu większego według DESQ

Egzorcyzm i zasada rozeznawania w ogólności

Zasada rozeznawania w DESQ

Nota końcowa

 

ROZDZIAŁ XX

POMOCNICY EGZORCYSTY

Obowiązki pomocników

Profil pomocnika kapłana egzorcysty

O relacjach egzorcysty z pomocnikami

Wskazania praktyczne

 

ROZDZIAŁ XXI

SPOSÓB POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU SYMULACJI

 

ROZDZIAŁ XXII

SPOSÓB POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU NAWIEDZENIA

O tym, co winno poprzedzać liturgiczny akt uwolnienia nawiedzonego domu

Akt liturgiczny uwolnienia nawiedzonego domu

 

ROZDZIAŁ XXIII

KRYTERIA ROZEZNANIA, CZY DANA OSOBA POWINNA BYĆ PODDANA OCENIE KAPŁANA EGZORCYSTY, SKIEROWANE DO DUSZPASTERZY

Kompetencje egzorcysty a kompetencje duszpasterza

O istnieniu świata demonicznego i jego zwyczajnej i nadzwyczajnej aktywności

O formach nadzwyczajnego działania diabelskiego

Tak zwana „parapsychologia”

Pierwszy etap pierwszego rozeznania: słuchanie

Drugi etap pierwszego rozeznania: analiza

Trzeci etap pierwszego rozeznania: modlitwa

Uwagi końcowe dotyczące pierwszego rozeznania

Rola i współpraca duszpasterza z egzorcystą w stwierdzonych przypadkach nadzwyczajnego działania demona na wiernego

POSŁOWIE (Mariusz Rosik)

EGZORCYZMY W KOŚCIELE KATOLICKIM. HISTORIA, DOKTRYNA I PRAKTYKA

 

Z HISTORII EGZORCYZMÓW

Egzorcyzmy w Starym Testamencie i judaizmie pozabiblijnym

Egzorcyzmy w świecie greckim i rzymskim

Egzorcyzmy w Nowym Testamencie

Egzorcyzmy w czasach poapostolskich

Egzorcyzmy od wieków średnich do dziś

 

DOKTRYNA I PRAKTYKA – WYBRANE ASPEKTY

Obowiązujący rytuał egzorcyzmu

Egzorcyzm a modlitwa o uwolnienie

Źródła zniewoleń

Wyrzeczenie się złego

Niektóre sakramentalia

Konieczność formacji egzorcystów i współpracy z psychologami

 

KONKLUZJA

 

BIBLIOGRAFIA POSŁOWIA

Polub stronę na Facebook