Absolutnie najdroższy

Z Kiko Argüello, założycielem Neokatechumenatu, w Domus Galilaeae (fot. archiwum: M. Rosik)

Włodzimierz Sołowiow w „Krótkiej powieści o Antychryście” opisuje w profetyczny sposób rolę chrześcijaństwa w ludzkiej historii. Powieść pisana ponad wiek temu nie traci nic na aktualności. Dowód? Wystarczy ten dialog:

„Imperator zapytał: Powiedzcie mi więc sami – wy chrześcijanie: co jest dla was najdroższe w chrześcijaństwie? Starzec Jan odrzekł łagodnie: Miłościwy panie! Najdroższy jest dla nas w chrześcijaństwie sam Chrystus – On sam i wszystko, co od Niego pochodzi, wiemy bowiem, że w Nim zamieszkuje cieleśnie cała pełnia bóstwa”.

Podczas spotkania Jana Pawła II na Górze Błogosławieństw z przedstawicielami Neokatechumenatu w roku Wielkiego Jubileuszu podczas homilii papież kilkukrotnie mówił o „ruchu”, któremu początek dał Kiko Argüello. Współzałożycielka Neokatechumenatu, Carmen Hernandez, z iście hiszpańską swadą, niezrażona tłumami, kilkukrotnie przerywała homilię wykrzykując: „Ojcze Święty, to nie ruch! To droga!” Ostatecznie Jan Paweł II oderwał głowę od kartki, uśmiechnął się i powtórzył za św. Pawłem: „Mulier in ecclesia tacet” („kobieta niech milczy w Kościele”). Reakcja spowodowała wybuch spontanicznych oklasków, choć pewnie niewielu wtedy pamiętało słowa papieża z początków Jego pontyfikatu. W 1981 roku mówił:

„Kościół jest ruchem, a ruchy – w łonie Kościoła jako ludu Bożego ludu – odzwierciedlają ten wieloraki ruch, którym jest odpowiedź człowieka na Objawienie”.

Odpowiedzią Bartymeusza na dar uzdrowienia było kroczenie za Jezusem: „Natychmiast przejrzał i szedł za Nim drogą” (Mk 10,52). Dla wierzącego to jedyny możliwy ruch i jedyna możliwa droga: iść za Jezusem, który – zgodnie z przekonaniem bohatera powieści Sołowiowa – jest absolutnie najdroższy w chrześcijaństwie.

XXX B