Gesù e la sua familia. Contributo allo studio del discepolato nel contesto della parentela con Gesù nel vangelo di Marco, Pontificia Universitas S. Thomae, Romae 2002, ss. 191. Książka ks. Andrzeja Jaśko, opublikowana w Rzymie w 2002 roku, nosi tytuł: Gesù e la sua familia. Contributo allo studio del discepolato nel contesto della parentela con …
fot. M. Rosik Wbrew powszechnemu, a nie pogłębionemu przekonaniu wielu chrześcijan, ani postać Jezusa, ani pierwotna wspólnota uczniów nie zajmowała umysłów Żydów I stulecia w tak dużym stopniu, jak się zazwyczaj uważa. Tzw. ruch Jezusa przybierał na sile wraz z rozwojem wspólnot chrześcijańskich, jednak za swego życia Jezus uważany był przez Żydów Mu współczesnych za …
Read more „Postać Jezusa w pozabiblijnej tradycji żydowskiej do czasów redakcji Talmudu”
„Kościół […] zawsze uważał i uważa Pisma Boże, zgodnie z Tradycją świętą, za najwyższe prawidło swej wiary” (Dei Verbum 21). Rozwój biblistyki w ostatnich dziesięcioleciach, zwłaszcza po Soborze Watykańskim II, spowodował pogłębienie rozumienia wielu tekstów biblijnych i upowszechnienie samej lektury Pisma Świętego. Miłość do Biblii została rozpalona w wielu świeckich wiernych, zwłaszcza w ruchach religijnych …
Торжество Сретения Господня связано с иудейским обычаем, берущим своё начало в Законе Моисеевом и основаном на повелении: «Освяти Мне каждого первенца…» (Исх 13,2). Однако цикл обрядов, связаных с приходом младенеца на свет, включал в себя не только посвящение, но также наречение имени и обрезание. Рождение ребенка в древнем Израиле считалось знаком благословения Божия: «Вот наследие …
Kwestia Markowych włączeń zwanych interkalacjami porusza umysły egzegetów od ponad pięćdziesięciu lat. Jako jeden z pierwszych na problem interkalacji zwrócił baczniejszą uwagę E. von Dobschütz[1]. Duży wkład w badania nad tą typowo Markową techniką literacką wnieśli o ostatnich latach J.R. Donahue[2] i J.R. Edwards[3]. Nie bez znaczenia na tym polu pozostają także badania przeprowadzone przez …
W liście apostolskim Rosarium Virginis Mariae Jan Paweł II podkreśla prawdę, że Kościół czci Maryję jako Królową: „Do tej chwały, w której od momentu wniebowstąpienia Chrystus zasiada po prawicy Ojca, również Ona [Maryja] zostanie wyniesiona z chwilą wniebowzięcia, by antycypować to, do czego przeznaczeni są wszyscy sprawiedliwi przez zmartwychwstanie ciał. Wreszcie ukoronowana w chwale – …
Read more „„Stoi Królowa po Twojej prawicy” (Ps 45,10). Czy Biblia mówi o Maryi jako Królowej?”
Materiał źródłowy dotyczący sposobu świętowania szabatu w czasach Chrystusa zapisany został w pismach Józefa Flawiusza (zwłaszcza Antiquitates judaicae i De bello judaico), Filona z Aleksandrii (głównie De specialibus legibus), w apokryfach Starego Testamentu, Misznie, a nawet w późniejszych midraszach i Talmudzie. Opierając się na tych zapisach można pokusić się o próbę odtworzenia sposobu celebracji …
Read more „ŚWIĘTOWANIE SZABATU W CZASACH CHRYSTUSA W ŚWIETLE ŹRÓDEŁ ŻYDOWSKICH”
Die Rolle von Petrus, Jakobus und Johannes im Werk des Markus Die drei Narrationen des Evangeliums nach Markus erzählen von Ereignissen, deren Zeugen von dem Apostelkreis nur Petrus, Jakobus und Johannes waren. Markus erwähnt diese Jünger Jesu natürlich auch bei vielen anderen Gelegenheiten, gewöhnlich ist dann aber die Rede von den zwölf Jüngern oder von …
En el relato donde el evangelista Marcos presenta el encuentro entre Jesús y la mujer sirofenicia (cananea en Mt 15,21-28) y la curación (o mejor, el exorcismo) de la hija de esta mujer (Me 7,24-30), encontramos, al menos, tres temas importantes del Evangelio de Marcos (EvMc): la misión de Jesús, en este caso en el …
Read more „La narración de la Mujer Sirofenicia (Mc 7, 24-30) en su contexto”
O Maryjo, dzięki temu, że jesteś pełna łaski [kecharitomene], radują się wyzwoleni z więzów Otchłani, a mieszkańcy niebieskich przestworzy cieszą się, bo została im przywrócona rajska szczęśliwość. Z mowy św. Anzelma, biskupa Szukając biblijnych podstaw dogmatu o Niepokalanym Poczęciu tradycyjnie niemal wszyscy teologowie odwołują się do Protoewangelii. Zapowiedź nieprzyjaźni pomiędzy Niewiastą a wężem i ich …
Read more „Niepokalana – pełna łaski. Przyczynek do interpretacji terminu kecharitomene (Łk 1, 28)”
Mirosław Wróbel, Synagoga a rodzący się Kościół. Studium egzegetyczno-teologiczne Czwartej Ewangelii (J 9,22; 12,42; 16,2), Studia Biblica 3, Instytut Teologii Biblijnej VERBUM, Kielce 2002, ss.276. Nakładem Instytutu Teologii Biblijnej VERBUM ukazała się ciekawa praca ks. Mirosława Wróbla, która dotyka zagadnień związanych z relacją ‘judaizm-chrześcijaństwo’ w początkach kształtowania się Kościoła. Autor postawił sobie cel, by przebadać …
Read more „Synagoga a rodzący się Kościół. Studium egzegetyczno-teologiczne Czwartej Ewangelii”
W dobie coraz bardziej rozwijającego się dialogu chrześcijaństwa z judaizmem warto ponownie sięgnąć do zapisu ewangelii, aby znaleźć w nim odbicie początków relacji pomiędzy Kościołem a instytucją synagogalną. Stąd właśnie myśl, aby sięgnąć do pierwszych ewangelii kanonicznych i prześledzić wspólne im perykopy pod kątem odniesień rodzącej się społeczności chrześcijańskiej do instytucji judaizmu. Wczytując się w …
Summary: The article proposes a synchronic analysis of Mark 7,24-30. This analysis is divided into three parts: the preliminary investigations (the delimitation of the pericope, textual criticism and segmentation of the text), the exegesis of the pericope based on the internal structure which was established, and the conclusion. The special attention is turned to the …
Read more „LA FEDE CHE APRE LA STRADA ALLA SALVEZZA (ANALISI SINCRONICA DI Mc 7, 24-30)”
Wybór przypowieści jako formy nauczania był wynikiem świadomej pedagogii Jezusa – Nauczyciela. Marek stwierdza: „W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom” (Mk 4,33-34). Przypowieść jako gatunek literacki znana była już w literaturze starożytnej, zarówno greckiej (i rzymskiej), …
Read more „Jezus – Architekt, czyli o budowaniu domu na skale”
Teksty biblijne Starego Przymierza przybierają niekiedy – oprócz pierwotnego sensu wyrazowego – także sens typiczny. Gdy typem są nie wydarzenia, lecz osoby, wówczas antytypu należy szukać wśród postaci występujących na kartach Nowego Testamentu; starotestamentalna postać staje się wówczas „figurą” bohatera kart dziejów Nowego Przymierza. Wydaje się, że w opisie wydarzeń związanych z pasją Chrystusa, Marek …
Read more „JEZUS W ROLI DAWIDA WEDŁUG CHRYSTOLOGII MARKOWEJ”