INTERPRETACJA JANOWEJ NARRACJI O OTWARTYM GROBIE (J 20, 1-18) W ŚWIETLE MITU O RAJSKIM OGRODZIE
Wydaje się, że nie tracąca na aktualności uniwersalna zasada, postawiona przez św. Augustyna[1], a powtórzona przez konstytucję Dei Verbum (16), zasada, która głosi, że „Nowy Testament jest ukryty w Starym, a Stary w Nowym się wyjaśnia”, może znaleźć swe zastosowanie również w przypadku Janowej narracji o pustym grobie (J 20,1-18), obejmującej epizody pojawienia się przy …