W historii interpretacji Biblii postać Jezusowego zdrajcy cieszyła się niekiedy niezdrową i naznaczoną paradoksami fascynacją. Niejednokrotnie skazywano go na wieczne potępienie, choć nie brakowało zwolenników apokatastazy, widzących Judasza w gronie zbawionych. Według jednych jego los miał być przestrogą dla tych, którzy dobrowolnie grzeszą, według innych Judasz był ofiarą predestynacji – nie miał wyjścia, bo był przeznaczony do zdrady. Jedni pisali jego biografie, inni wciąż zastanawiają się, czy w ogóle istniał.
Uważnego czytelnika Ewangelii wciąż nurtuje pytanie o motywy zdrady, której dopuścił się Judasz, a także o żal, który zrodził się w nim po tym występku. Dlaczego okazał go w tak dramatyczny sposób? Jakie intencje kierowały tym, który trzy lata spędził przy boku Mistrza z Nazaretu? Jaka była motywacja jego działań? W próbie przybliżenia odpowiedzi na tak postawione pytania sięgniemy nie tylko po Biblię, ale także po tradycję apokryficzną.
Polub stronę na Facebook