Dzisiejsze Umm Qais to dawna Gadara. Należała do miast Dekapolu. Nawa pochodzi najprawdopodobniej od hebrajskiego terminu oznaczającego „granica”. Biblijna Gadara leży kilkanaście kilometrów na południowy-wschód od brzegów Genezaret. To pogańskie terytorium przeżyło swój rozkwit za czasów imperium rzymskiego. Długie cardo, ulica otoczona kolumnami, wyznacza centrum życia dawnego miasta. Po obu stronach cardo budowano sklepy, jadłodajnie, łaźnie. Były także świątynie. Dokumenty poświadczają, że w soborach nicejskim, efeskim i chalcedońskim brali udział biskupi Gadary. Świadczy to o ogromnym znaczeniu ośrodka w ówczesnym Kościele. Skupiał on w sobie życie kulturalne przyległych krain. Tu działał słynny rzymski retor Teodorus. Tu ściągali filozofowie. W tym miejscu ewangelista Mateusz sytuuje wypędzenie legionu złych duchów z opętanego człowieka, który mieszkał w grobach.
