fot. M. Rosik
Przypowieści są jedną z naczelnych form nauczania Jezusa. Zazwyczaj wyróżnia się cztery formy, za pomocą których Jezus przekazuje swoje nauczanie. Są to: logia, czyli tak zwane krótkie wypowiedzi Jezusa, następnie błogosławieństwa, dalej przypowieści i wreszcie mowy. Każda z form nauczania odznacza się swoją specyfiką. Przypowieść zadomowiła się w mentalności hebrajskiej dzięki gatunkowi literackiemu zwanemubmaszalem. W przypowieściachJezus posługuje się obrazami wziętymi z życia codziennego, aby zobrazować prawdy dotyczące świata duchowego i życia religijnego człowieka. Przypowieść o robotnikach w winnicy poświęcona została problematyce zapłaty wiecznej za doczesne trudy człowieka. Jezus rozpoczyna ją podobnie, jak wiele innych przypowieści: „Królestwo niebieskie podobne jest do…”.
W tym przypadku Jezus odwołuje się do gospodarza, który wychodzi rano, aby nająć robotników do swojej winnicy. Zwyczaj poszukiwania robotników do winnic i innych publicznych miejsc pracy był znany w Palestynie I wieku. Przetrwał on aż do czasów dzisiejszych, przynajmniej w niektórych krajach Bliskiego Wschodu, np. w Joradni, Syrii, w Iraku. Winnica może być znana słuchaczom z tekstów zaczerpniętych ze Startego Testamentu. Jednym z najpiękniejszych tekstów o winnicy Pańskiej jest pieśń zapisana w księdze proroka Izajasza, która opowiada o tym, że pomimo całego trudu gospodarza włożonego w uprawę winnicy, nie przynosi ona oczekiwanych owoców. Prorok kończy ją stwierdzeniem: „Otóż winnicą Pana Zastępów jest dom Izraela, a ludzie z Judy – szczepem Jego wybranym. Oczekiwał On tam sprawiedliwości, a oto rozlew krwi, i prawowierności, a oto krzyk grozy” (Iz 5,7). W ten sposób dom Izraela okazuje się winnicą Pańską.Jezus posługuje się obrazami wziętymi z życia codziennego, aby zobrazować prawdy dotyczące świata duchowego i życia religijnego człowieka. Przypowieść o robotnikach w winnicy poświęcona została problematyce zapłaty wiecznej za doczesne trudy człowieka.
Jezus rozpoczyna ją podobnie, jak wiele innych przypowieści: „Królestwo niebieskie podobne jest do…”. W tym przypadku Jezus odwołuje się do gospodarza, który wychodzi rano, aby nająć robotników do swojej winnicy. Zwyczaj poszukiwania robotników do winnic i innych publicznych miejsc pracy był znany w Palestynie I wieku. Przetrwał on aż do czasów dzisiejszych, przynajmniej w niektórych krajach Bliskiego Wschodu, np. w Jordanii, Syrii, w Iraku.
Audycja „Głos na pustyni” w Radio „Wrocław” w każdą niedzielę o 6.50
Polub stronę na Facebook