Zarzuty faryzeuszów (Mt 13, 22-37)

fot. M. Rosik

Do dysputy na temat tego, jaką władzą Jezus dokonuje uwolnień od wpływu złych duchów dochodzi po uzdrowieniu człowieka niewidomego i niemego jednocześnie. To wydarzenie stanowi tło dla owej dysputy. Samo uzdrowienie przedstawione jest bardzo lakonicznie. Ominięte są niemal wszystkie formalne elementy opowiadań o uzdrowieniu. Stwierdza się jedynie pojawienie człowieka chorego przed Cudotwórcą i sam fakt uzdrowienia. Nie mówi się nic na temat sposobu uzdrowienia, gestu lub formuły cudotwórczej. Wspomina się natomiast reakcję tłumu; jest nią podziw i uznanie w Jezusie Syna Dawida.

Odpierając zarzuty faryzeuszów, Jezus wykazuje wewnętrzną sprzeczność ich twierdzeń, gdyż królestwo wewnętrznie skłócone nie może się ostać. Dysputa jest jednocześnie okazją do ujawnienia właściwego znaczenia egzorcyzmów: „Jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło do was królestwo Boże”. Są więc egzorcyzmy znakiem nadejścia królestwa Bożego. Jezus tymczasem oznajmia, że jest mocniejszy od Szatana. Czyni to za pomocą krótkiej przypowieści o mocarzu, którego dom tylko wtedy może zostać okradziony, jeśli on sam zostanie związany. Konkludując ją, Jezus stawia ogólną zasadę: „Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie”. Wobec nauki Jezusa nie można pozostać obojętnym. Nie zajęcie żadnego stanowiska wobec Niego oznacza opowiedzenie się przeciw Niemu.

Perykopę kontynuuje trudny fragment o grzechu przeciw Duchowi Świętemu, który nie może być wybaczony. Jest możliwe, że komuś będzie trudno w Jezusie dostrzec Jego bóstwo. Taki grzech może zostać wybaczony. Kto jednak jest świadomy, że przez Jezusa działa sam Bóg i mimo to neguje to działanie, motywowany złą wolą, winien jest grzechu przeciw Duchowi Świętemu. Wątek ten rozwija autor Listu do Hebrajczyków:

„Niemożliwe jest bowiem tych – którzy raz zostali oświeceni, a nawet zakosztowali daru niebieskiego i stali się uczestnikami Ducha Świętego, zakosztowali również wspaniałości słowa Bożego i mocy przyszłego wieku, a jednak odpadli – odnowić ku nawróceniu” (Hbr 6,4-6).

Audycja „Głos na pustyni” w Radio „Wrocław” w każdą niedzielę o 6.50

Polub stronę na Facebook