Kazanie na górze (Mt 5-7) nazywane jest niekiedy najbardziej rewolucyjnym i rewelacyjnym nauczaniem wygłoszonym przez Jezusa. Rewolucyjnym, bo w błogosławieństwach Jezus w pewnym sensie odwraca przyjmowaną powszechnie ideę szczęścia. Rewelacyjnym, bo Jezus objawia (łac. revelatio – „objawienie”) nowy porządek etyczny, zasadzający się na prawie miłości Boga i bliźniego, posuniętej aż do miłości nieprzyjaciół. W Kazaniu na górze kilkukrotnie Jezus nawiązuje do idei ojcostwa Bożego.
W nim też zapisano słowa modlitwy „Ojcze nasz”. Nie ulega wątpliwości, że Modlitwa Pańska, ta najbardziej chrześcijańska z modlitw, jest zakorzeniona w judaizmie. Zarówno poprzez swą strukturę (inwokacja i siedem próśb), jak poprzez idee w niej zawarte, odwołuje się do literackich i teologicznych wzorców żydowskich, jest więc głęboko zakotwiczona w żydowskiej pobożności.
Rozmowa z dr Anną Rambiert-Kwaśniewską i red. Adrianną Sierocińską