Czasem drobne wydarzenia rzucają długi cień. Jedna przeżyta nocą burza zaciążyła na całej mrocznej filozofii Kierkegaarda. Przeczytana jednym tchem książka odmieniła całkowicie życie Edyty Stein. Krótka chwila spędzona w kościele, do którego André Frossard schronił się przed żarem słońca wprowadziła go na drogę wiary.
Drobne wydarzenia niekiedy kładą się długim cieniem na całym życiu. Tak długim, jak cienie budowane przez ślizgające się po horyzoncie słońce w dzień polarny w Skandynawii. Długim i wyraźnym.
Ale cień nie musi oznaczać czegoś mrocznego. Może okazać się światłem. Jasnością tak wielką, że potrafi prześwietlić całe życie. Nadać mu nowy, zupełnie dotychczas nieznany i ledwie przeczuwalny odcień.
fot. M. Rosik „Witajcie w Beatcroft Social, na żywo z Lerwick z 60 North Radio. Z Szetlandów na Szetlandy i na cały świat. Nazywam się Tom Morton…” Każdego niedzielnego wieczora, od 20.00 do 22.00 głos Toma, promującego nadchodzące wydarzenia na wyspach, można usłyszeć w miejscowym radio. Audycja napstrzona jest odgłosami ptaków i dobrą wieczorną muzyką. …
fot. M. Rosik Avigliana w Piemoncie. Niewielkie miasteczko, liczące około dwunastu tysięcy mieszkańców, rozłożyło swe połacie niczym szeroki płaszcz na obrzeżach Val di Susa, trzydzieści kilometrów od Turynu, nad dwoma niewielkimi jeziorami. Ich nazwy nie są zbyt trudne do zapamiętania: Lago Grande i Lago Piccolo. Wybieram się autem na górę Pirchiriano, gdzie wznosi się dumnie …
fot. M. Rosik Potrzeba niemal trzech godzin, aby z niewielkiego lotniska w Keflavik na Islandii dostać się na południowo-wschodnie wybrzeże Grenlandii. Gdy po odprawie paszportowej wychodzę na płytę lotniska, wieje zimny wiatr. Deszcz lekko zacina i smaga po twarzy. Nakładam kaptur i szczelnie zamykam zamek skafandra, gdyż do trapu jest kilkaset metrów. Z powodu takich …
fot. archiwum. M. Rosik W naszym domu zawsze był globus, którego widok to marzenie wzmagał, i książki, które opowiadały o dalekich lądach, odmiennych kulturach i innych zwyczajach. Gdy spełnienie marzenia zaczęło przybierać realne kształty, kieszonkowe wydanie Biblii należało do podstawowego wyposażenia plecaka. Biblia stała się domem, w którym można bezpiecznie zamieszkać. Można podróżować przez stepy …
fot. M. Rosik Dochodzące latem do pięćdziesięciu stopni upały wypada na Cyprze znosić ze stoickim spokojem. Stoickim, bo przecież stąd, dokładnie z niewielkiej fenickiej miejscowości Kition, pochodził twórca szkoły stoickiej. Zenon żył na przełomie IV i III wieku przed Chr. Entuzjastyczny kult dla Sokratesa wyciągnął go z rozpalonej słońcem wyspy i kazał podjąć wędrówkę do …
fot. M. Rosik Niedaleko Listwjanki, przy drodze do Irkucka, usytuowano skansen, w którym gromadzone są autentyczne budynki, ba, nawet całe wioski, przewożone z odległych miejsc Syberii w nienaruszonym stanie. Domy budowane bez użycia gwoździ, drewniane narzędzia rolnicze, piece, na których spano i w których wypiekano chleb, misternie rzeźbione w drewnie naczynia. Wszystko to składa się …
fot. M. Rosik Jeżeli jednego małego ptaka z powrotem do gniazda włożę, nie będę żyła na próżno. Emily Dickinson Gdy podróżuję po najrozmaitszych zakątkach, dopada mnie czasem chęć, by spojrzeć na owe miejsca oczyma tych, którzy tworzyli ich historię. Przykłady? Jerozolimę widzę zapłakanymi oczyma Jezusa siedzącego na Górze Oliwnej albo przepięknej królowej Saby zachwyconej mądrością …
fot. M. Rosik Ta opowieść o nie będzie długa. Dla trzeźwo myślącego czytelnika wyda się odrealniona. Dla tych, którzy mieli możność choć trochę poznać ducha dalekiej Azji oraz jej przeszywające duszę niewyobrażalną tęsknotą i bolącym smutkiem śpiewy, stanowić będzie przypomnienie o świecie, który gdzieś istnieje, ale daleki jest od naszego. Oddalony o całe lata świetlne. …
fot. M. Rosik Przed nami ostatni, być może najbardziej atrakcyjny punkt wyprawy – Spitsbergen. Musimy wstać bardzo wcześnie, bo samolot startuje w środku nocy. Na zewnątrz jednak i tak tarcza słońca wciąż sunie nad horyzontem. Svalbard to archipelag kilku wysp, leżących 640 km na północ od stałego lądu Europy. Jest pod protektoratem norweskim. Ponad 60 …
fot. M. Rosik Kaktusy, słońce, spieczona ziemia i wielkie sombrera. Taniec, tequila i plantacje kawy. Przemyt narkotyków i ucieczki do Stanów. Kolorowe samochody i leniwe popołudnia. Z takimi obrazami jeszcze do niedawna kojarzył mi się kraj, po którym stąpali niegdyś Majowie i Aztekowie. Do niedawna, bo obraz ten uległ przeobrażeniu, przemalowaniu innymi kolorami, pozbawiającymi go …
fot. M. Rosik „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zagubioną, aż ją znajdzie” (Łk 15,4). Tymi słowami Jezusa zaczynać by się mogła niezwykła opowieść o fascynujących odkryciach w pustynnych grotach skalnych, położonych zaledwie półtora kilometra od brzegów najbardziej zasolonego …
fot. M. Rosik Zaledwie kilkadziesiąt kilometrów na północ od Bangkoku, w głąb lądu, leży Ajutija. Można się tam dostać zwykłym pociągiem lub autobusem; ważne, by nie dać się namówić na oferty tutejszych biur podróży, bo można kilkukrotnie przepłacić całą imprezę. W trzech agencjach turystycznych poinformowano mnie, że dzisiaj nie jedzie już żaden pociąg do Ajutiji. …
fot. M. Rosik Niewielkie duńskie miejscowości przyciągają swym urokiem szczególnie o zmroku. W malutkich oknach kamienic, przyozdobionych kwiatami i kolorowymi wiszącymi dekoracjami, które oddają klimat ciepła i intymności, pojawia się światło. Duńskie niebo powoli bierze we władanie Księżniczka Noc. Zmierzch nad Ribe Południowa Jutlandia. Dziesięciotysięczne miasteczko. Dzień się kończy. Ustaje ruch na ulicach, a miasto …
fot. M. Rosik Norwegia, jak wskazuje nazwa, to „droga na północ”. A skoro na północ, to znaczy, że jest długa i że doprowadzi do najdalej zamieszkałych zakątków świata. Doprowadzi nas do Poszarpanych Wzgórz, czyli do Spitsbergenu. Zanim jednak tam dotrzemy, trzeba nam przedrzeć się przez fascynujące miasta i przytulne wioski, trzeba pokonać skaliste góry i …
fot. M. Rosik Do Bodo przylecieliśmy powietrznym tramwajem. Wysiedliśmy na trzecim przystanku. Widoki rozciągające się przed statystycznym zjadaczem chleba przez małe luki niemal jeszcze mniejszych samolotów norweskich linii lotniczych trudno opisać. Jest tu wszystko: niebo i ziemia, góry i ocean, słońce i deszcz, fiordy i rzeki, lasy i jeziora. Samolot lądował średnio co pół godziny. …