Czasem drobne wydarzenia rzucają długi cień. Jedna przeżyta nocą burza zaciążyła na całej mrocznej filozofii Kierkegaarda. Przeczytana jednym tchem książka odmieniła całkowicie życie Edyty Stein. Krótka chwila spędzona w kościele, do którego André Frossard schronił się przed żarem słońca wprowadziła go na drogę wiary.
Drobne wydarzenia niekiedy kładą się długim cieniem na całym życiu. Tak długim, jak cienie budowane przez ślizgające się po horyzoncie słońce w dzień polarny w Skandynawii. Długim i wyraźnym.
Ale cień nie musi oznaczać czegoś mrocznego. Może okazać się światłem. Jasnością tak wielką, że potrafi prześwietlić całe życie. Nadać mu nowy, zupełnie dotychczas nieznany i ledwie przeczuwalny odcień.
wszystkie fot. M. Rosik Jadąc z Kolonii i Aachen autostradą A4 już po pół godzinie dotrzeć można do pięknie położonego belgijskiego Liège. Miasteczko, które usytuowało się we wschodniej części kraju, jest największym francuskojęzycznym ośrodkiem Belgii. W starożytności Rzymianie dotarli aż tutaj, ustanawiając w mieście obóz warowny o nazwie Leodium. W tym więc sensie dzisiejsza Belgia …
wszystkie fot. M. Rosik Historia Nabatejczyków, dawnych mieszkańców dzisiejszej Jordanii, spowita jest nimbem tajemnicy. Niewiele wiemy o ludzie, który przez sześć wieków był niezaprzeczalną potęgą starożytnego Bliskiego Wschodu. Słynęli z handlu. Przypuszczalnie nie mieli własnej religii, lecz ulegali wpływom ludów ościennych. Ich najwyższym bóstwem był Duszara, utożsamiany z greckim Dionizosem. Jego symbolem miał być prostopadłościenny …
wszystkie fot. M. Rosik Ze Szkocji płynie się tu dwanaście godzin. Jeszcze dłużej z Niemiec czy Danii. Wygodniej więc wsiąść do samolotu w Kopenhadze i po dwóch godzinach zetknąć się z płytą lądowiska w Vagar. Niektórzy pytają, czemu lotnisko jest tak bardzo oddalone od stolicy (tak bardzo czyli 45 km). Odpowiedzi trzeba szukać w latach …
wszystkie fot. M. Rosik Każdy, kto choć raz jechał nocą drogą z Tel Awivu do Jerozolimy, nie zapomni nigdy otaczającego go krajobrazu. W mroku widać jedynie zarysy wzgórz. Są łagodne, piaskowego koloru. I gdy zaczyna się już wydawać, że krajobraz jest jednolity, wręcz monotonny, oto nagle zza pagórków wyłania się prawdziwa góra, wyniosła – a …
wszystkie fot. M. Rosik Dochodzi 5.00 nad ranem. Każdy, kto choć raz jechał nocą drogą z Tel Awivu do Jerozolimy, nie zapomni nigdy otaczającego go krajobrazu. W mroku widać jedynie zarysy wzgórz. Są łagodne, piaskowego koloru. I gdy zaczyna się już wydawać, że krajobraz jest jednolity, wręcz monotonny, oto nagle zza pagórków wyłania się prawdziwa …
wszystkie fot. M. Rosik Stolica Kuby przywitała mnie aurą typową dla kończącego się lata. Wszechobecna twarz Ernesto Che Guevary, długowłosego przyjaciela Castro, zabitego podczas walk partyzanckich w Boliwii, wdziera się w oczy zalewane potem w żarze hawańskiego słońca. Znaki rewolucji widoczne są na każdym kroku: tysiące zwycięskich i patriotycznych haseł, żołnierskie i policyjne mundury, stojąca …
wszystkie fot. M. Rosik Żyj na tym świecie jak w domu Ojca: ufaj ziarnu, ziemi, morzu, lecz przede wszystkim zaufaj człowiekowi. Nazim Hikmet „Główne bóstwo ptasie, utożsamiane z Wuqub Kaquix, zostało opisane w księdze Popol Vuh, spisanej przez Majów Qiuché” – czytam i odkładam książkę. Autorzy przewodników po Jukatanie odznaczają się często fantastyczną zdolnością wyjaśniania …
wszystkie fot. M. Rosik Wiatr wieje tam, gdzie chce i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha. św. Jan Wszystko działo się zbyt szybko. We Wrocławiu padał śnieg, choć była Wielkanoc. Temperatura oscylowała wokół zera. Wieczorem zjedliśmy kolację i wyjechaliśmy na lotnisko. …
wszystkie fot. M. Rosik Cały mój galilejski tydzień naznaczony jest znakiem wędrówek. Genezaret, Kana, Kafarnaum, Korozain. Wszystkie te miejsca odwiedziłem niejeden raz, ale za każdym razem przybycie tu budzi dreszcz emocji. Jezus spędził w Galilei większość swego dziecięcego, młodzieńczego i dorosłego życia. Znane były Mu te łagodne, pokryte zielenią wzgórza i zapach ryb dopiero co …
wszystkie fot. M. Rosik Jest kwadrans po północy. Słońce nad Trondheim łagodnie zniżyło się do widnokręgu. Spoglądam przez otwarte okno domu brygidek w stronę wzgórz. Jedne są tak poszarpane ja muzyka Brahmsa, która przez cały wieczór cicho sączy się z głośników, inne tak łagodne, jak łagodne jest światło tej nocy. Od morza do pokoju wdziera …
wszystkie fot. M. Rosik Nie sposób odwiedzić Tajlandię i nie spotkać się z buddyzmem. Religia obecna jest tu na każdym kroku. Zwiedzając kraj i poznając różne oblicza wschodniego mistycyzmu, czynię to z niecodziennym przewodnikiem. Zamiast turystycznego poradnika z kolorowymi zdjęciami obrałem sobie za lekturę Księgę Koheleta. Izraelski mędrzec, o którego miejsce pochodzenia i lata życia …
wszystkie fot. M. Rosik Do Boliwii docieram w dość skomplikowany sposób. Najpierw samolotem do Arecipe, kolejnym – do Juliaca, a stamtąd autobusem do granicy w Casana. Po drodze, w Puno zostawiam zbędny bagaż w hotelu, do którego mam wrócić za kilka dni. Nie warto ciągnąć ze sobą całego tego majdanu na wysokości czterech tysięcy metrów. …
wszystkie fot M. Rosik Dojazd samochodem z Wrocławia do rumuńskiego Sibiu, położonego z centralnej części kraju, zajmuje, bagatela, około szesnastu godzin. Najtrudniejszy jest ostatni odcinek, już w Rumunii. Po kilku godzinach przedzierania się pomiędzy tirami i ciągniętymi przez konie wozami, kierowcy zaczynają marzyć o polskich drogach! Trudy podróży zostają jednak wynagrodzone po wjeździe do miasta. …
wszystkie fot. M. Rosik Samolot z Frankfurtu ląduje w Rio o szóstej rano. Mam za sobą dwanaście godzin lotu. Jest styczeń. Temperatura w Europie jest poniżej zera, tu o tak wczesnej porze przekracza już 20 stopni. Na Rio mam tylko jeden dzień, plan jest więc prosty: Corcovado, Pão de Açúcar i Copacabana. Kierowca wynajętego samochodu mówi …
wszystkie fot. M. Rosik Spośród trzech klasycznych gwiazd zawieszonych na granatowym nieboskłonie, za którym mieszkanie swe obrał Bóg, gwiazd, którym na imię Prawda, Dobro i Piękno, mieszkańcy Półwyspu Apenińskiego ze szczególnym upodobaniem wpatrywali się w tę ostatnią. Obrali Piękno jako najprostszą drogę ku niebiosom. Owszem, nie pogardzali Prawdą, zwłaszcza w wydaniu prawideł typu veritas in …