„Aby tym obficiej zastawić wiernym stół słowa Bożego, należy szerzej otworzyć skarbiec biblijny, tak by w określonej liczbie lat odczytać ludowi ważniejsze części Pisma świętego” (Konstytucja o Liturgii Świętej Soboru Watykańskiego II Sacrosanctum Concilium 52).
Wyszedł na ryby i już trzy lata go nie ma – mogłaby pomyśleć teściowa Piotra, gdy ten został powołany do grona apostołów i rozpoczął swą wędrówkę u boku Mistrza z Nazaretu. Mogłaby, gdyby prawdą okazały się stereotypy krążące wokół sceny powołania uczniów: „Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i …
Żydowskie święto Paschy jest wspomnieniem wyzwolenia Izraelitów z Egiptu. Podstawowym pokarmem na uczcie paschalnej jest baranina, gdyż dokładnie to mięso spożywali prowadzeni przez Mojżesza członkowie narodu wybranego. Zadziwiające jednak jest to, że gdy wczytujemy się uważnie w nowotestamentowe opisy Ostatniej Wieczerzy, w żadnym z nich nie znajdziemy wzmianki o baranku paschalnym. Nie wspomina o nim …
Ewangelista Mateusz ukazuje historię Jezusa paralelnie do dziejów Izraela. Jak Izraelici wracając z niewoli egipskiej wkraczali do ziemi obiecanej, przekraczając Jordan i rozpoczynając w ten sposób nowy okres w dziejach narodu, tak teraz Jezus wkracza w wody Jordanu, by rozpocząć w ten sposób swą publiczną działalność. Licząca dwieście pięćdziesiąt kilometrów długości rzeka była świadkiem wielu …
Z królewskiego pałacu „Świat zwariował, czeka na narodziny dziecka”, „Dziecko księcia ma już imię”, „Książę ochrzczony”, „Prawnuk królowej, czyli kto jest kim w rodzinie” – to tylko niektóre tytuły z pierwszych stron gazet. Nota bene tych samych, w których inne dzieci przed narodzeniem często są tyko „zygotami”, „zarodkami” i „płodami”. I nikt nie urządza konkursów …
Szczęśliwsi niż Jan Jednym z najcenniejszych obrazów kolekcji Art Institute of Chicago jest dzieło Niedzielne popołudnie na wyspie La Grande Jatte Georges’a Seurat’a. Powstały w latach osiemdziesiątych XIX stulecia obraz to jeden z najwybitniejszych przykładów dzieła namalowanego w technice określanej w historii sztuki jako puentylizm (kropkowanie, plamkowanie). Kompozycja malarska obrazu budowana była przez nakładanie na płótno niezliczonych, …
„Jeśli kiedykolwiek będę świętą – na pewno będę świętą od ciemności. Będę ciągle nieobecna w niebie, aby zapalać światło tych, którzy są w ciemności na ziemi” – pisała Matka Teresa. I dodawała: „Ciemność jest taka, że naprawdę nic nie widzę, ani umysłem, ani rozumem. Miejsce Boga w mojej duszy jest puste. Nie ma we mnie …
Kiedy Noe na Boży rozkaz zaczął budować arkę, nic jeszcze nie zapowiadało potopu. Nic więc dziwnego, że gdy opowiada się tę historię dzieciom na lekcjach religii, katecheci mówią o drwinach, które wychodziły z ust sąsiadów biblijnego bohatera: „Patrzcie! Noe buduje arkę! Zamierza pływać nią po lesie”. Posłuszny Noe jednak wykonywał dokładnie polecenia Wszechmocnego. I gdy …
„Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, [Jezus] powiedział: Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony” (Łk 21,5-6). Czterdzieści lat później proroctwo się spełniło. Wojska Tytusa obległy Jerozolimę, wódz wydał rozkaz, aby kapłani ginęli razem z przybytkiem i w sierpniu …
W jednym z najsłynniejszych swoich dzieł – w „Dialogach” – Platon pisał o oczyszczeniu duszy. Polega ono na tym „żeby najwięcej duszę od ciała oddzielać i przyzwyczajać ją do tego, żeby się sama w sobie ze wszystkich zakątków ciała umiała skupić i zbierać, i mieszkać, ile możność i dziś, i potem, w odosobnieniu, w samej sobie; wyzwolona z ciała, niby z kajdan”. Założyciel Akademii w Atenach …
Co mógł odczuwać marnotrawny syn powracający do miłosiernego Ojca? Miał przed sobą długą drogę, bo wracał z krainy pogańskiej. Miał dużo czasu, aby przemyśleć swoje życie. Wędrując, z całą pewnością zadawał sobie pytania. Właśnie dlatego Jezusowa przypowieść służy kaznodziejom do swoistego rachunku sumienia. Bo w końcu chodzi o nawrócenie:„Zabiorę się i pójdę do mego ojca, …
Jezus w swoim obrazowym języku bardzo często sięga po kontrasty. One najłatwiej zapadają w pamięć. Tak jest i w przypadku ciasnych drzwi: „Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie będą mogli. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: Panie, …
Mijają niemal dwa stulecia od chwili, gdy do rąk Francuzów trafiło pierwsze wydanie „Notre Dame de Paris”, w Polsce znane później jako „Dzwonnik z Notre Dame”. Victor Hugo pisał tak, jakby przed jego oczyma roztoczyła się prorocza wizja: „Kościół Marii Panny w Paryżu jest jeszcze niewątpliwie i dzisiaj budowlą majestatyczną i wspaniałą. Mimo że katedra …
W świecie symboli Jan apostoł – najmłodszy spośród uczniów Jezusa – miał dużo czasu na głęboką teologiczną i egzystencjalną refleksję nad życiem i słowami Jezusa. Umiłowany uczeń Pana po zmartwychwstaniu wraz z innymi głosił dobrą nowinę w Jerozolimie. Prawdopodobnie po wybuchu powstania Żydów przeciw Rzymianom w 66 roku po Chrystusie poprzez Samarię udał się z …
Sceniczne wprowadzenie do błogosławieństw ewangelista Mateusz rozpoczyna stwierdzeniem, iż Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. Te same błogosławieństwa u Łukasza wprowadzone zostały zupełnie inaczej: „Zeszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam duży poczet Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludzi z całej Judei i z Jerozolimy oraz z wybrzeża Tyru i …
Legendy to – według językoznawców – opowieści o postaciach historycznych, opowieści otoczone nimbem symboliki, stworzone, aby przekazać przesłanie ponadczasowe. Do gatunku tego – według biblistów – należy Mateuszowe opowiadanie o tajemniczych wędrowcach ze Wschodu. Jednak legenda ta obrosła „legendami”, które nie mają wiele wspólnego relacją ewangelisty. Jakimi? Pierwsza dotyczy tożsamości wędrowców. Niektórzy nazywają ich królami, …