„Aby tym obficiej zastawić wiernym stół słowa Bożego, należy szerzej otworzyć skarbiec biblijny, tak by w określonej liczbie lat odczytać ludowi ważniejsze części Pisma świętego” (Konstytucja o Liturgii Świętej Soboru Watykańskiego II Sacrosanctum Concilium 52).
(12.02.2017) Modlitwy niewysłuchane? Rudolf Höss, jeden z największych zbrodniarzy wojennych, miał bardzo pobożnych rodziców. Kochali swego syna, zapewniając mu poczucie bezpieczeństwa i religijne wychowanie. Jako mały chłopiec, Rudolf pojechał wraz z ojcem na pielgrzymkę do Lourdes. W pewnym momencie chłopak zobaczył, że jego ojciec płacze. Nie wiedział dlaczego. Nieco później sprawa się wyjaśniła. Troskliwy ojciec …
(05.02.2017) Dopóki w drodze To był luty 2015 roku. W Dublinie odbywała się Międzynarodowa Konferencja poświęcona Miłosierdziu Bożemu. Jedną z mówczyń była s. Briege McKenna, irlandzka klaryska. Przytoczyła świadectwo, które bardzo mnie poruszyło. Pracujący w Bostonie ksiądz Jim otrzymał telefon: „Twój kuzyn umiera w szpitalu w San Francisco. Chciałby cię zobaczyć”. Jim wsiadł do samolotu …
(18.12.2016) Maryja i popsuta lalka Założyciel Equipes Notre-Dame ks. Henri Caffarel każdego roku odprawiał indywidualne rekolekcje. Gdy wybrał się do klasztoru trapistów już na wstępie jego opat opowiedział mu o jednym z zakonników, bracie Egidiuszu, którego nazwał uosobieniem dziecięctwa duchowego. Egidiusz opiekował się ogrodem warzywnym. Chodził w wielkim, słomianym kapeluszu chroniącym od słońca i z …
(04.12.2016) Jan, Faustyna i Michał Święta Faustyna pisała „Dzienniczek”, a jej spowiednik, błogosławiony ks. Michał Sopoćko pisał „Dziennik” – od pierwszych lat kapłaństwa, aż do końca życia. Najpierw były to nieregularne zapiski wspomnień, ale z czasem Błogosławiony pisał już regularnie, notując nie tylko wydarzenia, ale i duchowe refleksje. W oryginale „Dziennik” to cztery bruliony, których …
Na zmierzwionych falach Starożytne bliskowschodnie opowiadania o potopie łączą ze sobą elementy mitologiczne i etiologiczne. Według sumeryjskiego mitu o wielkiej powodzi obejmującej całą zamieszkałą ziemię, przyczyną katastrofy miał być zbyt wielki hałas czyniony przez ludzkość. Zmęczony wrzawą bóg Enlil postanowił ukarać rodzaj ludzki. Ocalał zaledwie jeden kapłan, który wybudował łódź na rozkaz boga Enki, który …
Katedra w Mediolanie (fot. M. Rosik) Przystanek niebo Marzenia o raju utraconym na przestrzeni historii wyrażane były na wszelkie możliwe sposoby, jednak najzwięźlej i bardzo bezpośrednio wyraził je pewien święty zbójca: „Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa”. Ewangelista zauważył: „Gdy przyszli na miejsce zwane „Czaszką”, ukrzyżowali tam Jego i złoczyńców, jednego po …
Kamienie modlitwą gładzone Dawid Ben-Gurion twierdził, że żadne miasto na świecie, nawet Rzym czy Ateny, nigdy nie odegrało w życiu narodu tak wielkiej roli przez tak długi czas, jaką odegrała Jerozolima w życiu narodu żydowskiego. Jerozolima może zachwycać. Dziś fotografów National Geographic i producentów turystycznych depliantów, które zalegają półki dusznych biur podróży przyciągają oświetlone nocą …
Kierunek niebo Dom Cornelii ten Boom w Amsterdamie stał się w czasie II wojny światowej schronieniem dla wielu żydowskich rodzin. Gdy kryjówka została odkryta przez nazistów, niemal cała rodzina Boom straciła życie. Cornelia doczekała dnia, gdy wojska amerykańskie wyzwoliły obóz w Ravensbrück. Przeżyła. Po wojnie oddała się pracy pisarskiej. Była zapraszana na liczne odczyty i …
(21.08.2016) Włóż nogę w drzwi W małym tomiku „Nowych listów o modlitwie” Caffarel przytacza, jak przed laty pewien kanonik spłatał mu figla i przeczytał krótki tekst prosząc Caffarela o podanie nazwiska autora. Słowa wydały się czystą mistyką, toteż wymienił i św. Katarzynę i św. Teresę – bo nie był pewien. Jakież głębokie było jego zawstydzenie, …
(26.06.2016) Bez ognia Ponoć chęć nieustannego wywierania wrażenia na innych to cecha socjopatów i narcyzów. Pierwsi szukają podziwu u innych, drudzy zachwycają się sami sobą. Trudno o którąkolwiek z tych cech podejrzewać apostołów Jakuba i Jana, których nazwano „synami gromu”, jednak trzeba uznać, że chyba przywiązali się nazbyt mocno do spektakularnych oznak wiary: „Panie, czy …
(19.06.2016) Krzyże duże i nieduże Do IV stulecia chrześcijanie nie rozpoczynali modlitwy znacząc ciało od czoła do piersi, a następnie ramiona znakiem krzyża. Czynili kciukiem trzy małe krzyże, na czole, ustach i piersi, tak jak dziś ma to miejsce przed lekturą Ewangelii podczas Eucharystii. Krzyż na czole oznaczał, że chrześcijaństwo jest wiarą rozumną. Krzyż na …
(12.06.2016) Etymologia krytyki „Gdyby On był prorokiem, wiedziałby, co za jedna i jaka jest ta kobieta, która się Go dotyka, że jest grzesznicą” (Łk 7,39) – mruczał pod nosem faryzeusz Szymon. A mnie zastanawia, skąd faryzeusz wiedział, że to grzesznica. Gdyby miała to wypisane na twarzy, Jezus także mógł to wyczytać. Widocznie nie miała żadnych …
(05.06.2016) Wskrzeszenie bez zdziwienia Wcale się nie dziwię, że Jezus wskrzesił jedynego syna wdowy. Nie tylko dlatego, że motywowany był współczuciem: „Na jej widok Pan użalił się nad nią i rzekł do niej: 'Nie płacz!’. Potem przystąpił, dotknął się mar, a ci, którzy je nieśli, stanęli, i rzekł: 'Młodzieńcze, tobie mówię: wstań!’” (Łk 7,13-14). W …
(29.05.2016) Powiedz tylko słowo Archeologowie snują domysły co do tego, czy szczątki synagogi w Kafarnaum nie pochodzą z czasów Juliana Apostaty. Panował w cesarstwie rzymskim zaledwie dwa lata, od 361 do 363 roku. Szukając środków finansowych na wyprawę wojenną do Persji, zwrócił się o pomoc do Żydów. W zamian obiecał odbudowę świątyni jerozolimskiej i rozbudowę …
(15.05.2016) Biblistów kłopoty z Parakletem Zapowiadając nadejście Ducha Parakleta Jezus przyprawił o ból głowy wielu biblistów, którzy mozolą się nad tłumaczeniem Ewangelii Janowej. Biblia Tysiąclecia oddaje grecki termin parakletos rzeczownikiem „Pocieszyciel”. Tłumacz Biblii Paulistów zdecydował się na „Wspomożyciela”. Przekład Ekumeniczny mówi o „Orędowniku”. Inni wolą „Rzecznika” lub „Obrońcę”. Etymologia terminu nawiązuje do tego, który jest …