„Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt nie głosił? Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali posłani? Jak to jest napisane: Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują dobrą nowinę! Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał? Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa” (Rz 10,14-17)
Amnestia dla celników Przebaczyć to dać szansę. Jezus zachęca, by szansę nawrócenia dać trzykrotnie. Najpierw rozmowa w cztery oczy, potem przy świadkach, a wreszcie doniesienie władzom Kościoła. Nie po to, by założyć teczkę, lecz by przez oficjalne napomnienie wylać kubeł zimnej wody na głowę tego, kto uparcie trwa w grzechu. Czasem zimny prysznic pomaga. „A …
„Muszę zajmować się sprawami kościołów, nierzadko obowiązany jestem oceniać życie i czyny poszczególnych osób, podejmować się zadań publicznych (…) Kiedy umysł rozrywany i rozpraszany jest tak licznymi sprawami, (…) nie potrafi wejść w siebie, aby skupić się na przepowiadaniu i nie zaniedbywać posługi słowa. Ponieważ na skutek sprawowania urzędu zmuszony jestem spotykać się z ludźmi, …
Gromy na Piotra rzucane Podstawowe znaczenie hebrajskiego terminu „szatan” to tyle co „przeciwnik”. Nie musi on oznaczać złego ducha. Dawid nazywa „szatanami” synów Serui, którzy pragnęli śmierci jego wrogów. Szatanem może być sam anioła Boga, który przeszkadza w niezgodnym z wolą Jahwe działaniu człowieka. Tak było w przypadku Balaama, który udał się do Balaka, króla …
„Gdy zbliżał się dzień, w którym miała odejść z tego świata, (…) zdarzyło się (…), że znajdowaliśmy się razem, wsparci o okno wychodzące na ogród domu, w którym zamieszkaliśmy. (…) Rozmawialiśmy ze sobą z ogromną serdecznością i „zapominając o tym, co przeszłe, i kierując się ku przyszłości”, zastanawialiśmy się w świetle Prawdy, którą Ty jesteś, …
Podążając za echem Skalne groty Cezarei Filipowej, zwanej dziś Banias, słyszały różne wyznania kierowane do bogów. Jedne zaklęte zostały w ciche szepty modlitw, inne wybrzmiały głośnymi śpiewami. Tu swoją wiarę wyznawali czciciele Pana (imię własne), greckiego boga przyrody i muzyki rustykalnej. Oddawali mu cześć pasterze i rolnicy. Imię bożka przedstawianego z nogami i rogami kozła, …
„Jeśli gwałtowny wiatr pokus uderzy na ciebie, jeśli trwożą cię podwodne skały boleści, wzywaj Maryi. Jeśliś miotany falami pychy, ambicji, zawiści, współubiegania się, wzywaj Maryi. Jeśli gniew, łakomstwo, rozkosze ciała rzucają łódką ducha twego, spojrzyj na Maryję. Jeśli wielkość twych zbrodni zatrwoży ciebie, jeśli zgryzota sumienia obarczy, jeśli bojaźń sądu przerazi cię, jeśli żal pocznie …
Nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich (…). „Ta właśnie prawda Ewangelii stała się szczególnie przejrzysta poprzez czyn oświęcimski ojca Maksymiliana Kolbego. Można powiedzieć, że najdoskonalszy wzór, jaki pozostawił nam Odkupiciel świata, został w tym czynie podjęty z całkowitym heroizmem, a równocześnie z jakąś ogromną prostotą. Ojciec Maksymilian …
„Dominik odznaczał się tak wielką prawością obyczajów i tak niezwykłą żarliwością o sprawy Boże, że bez trudu można w nim było rozpoznać wybrane naczynie świętości i łaski. Wyróżniała go też niezachwiana równowaga ducha z wyjątkiem chwil, kiedy ogarniało go współczucie i miłosierdzie. Ponieważ zaś radosne serce wyraża się w pogodzie oblicza, dlatego pełna pokoju wewnętrzna …
Świat bielą malowany Mało znana żydowska sekta z czasów Jezusa, która obrała za swą siedzibę egipskie piaski, przybrała imię terapeutów. Zasadniczym źródłem do poznania tego ugrupowania jest pismo De vita contemplativa, autorstwa Żyda mieszkającego w Aleksandrii w I w. po Chr., niejakiego Filona. Autor nazywa członków ascetycznej grupy obywatelami nieba i ziemi. Terapeuci oddawali się służbie …
Iñigo López de Oñaz y Loyola urodził się w październiku 1491 na zamku Loyola w kraju Basków (Hiszpania), jako trzynaste dziecko w zamożnym rycerskim rodzie. Wkrótce po porodzie zmarła jego matka, był wychowywany przez mamkę. Niewiele wiemy o jego wczesnej młodości, prócz tego, że otrzymał staranne wychowanie. Był paziem ministra skarbu króla hiszpańskiego i oficerem …
Skarb, perła i sieć Przypowieść o skarbie ukazuje najwyższą wartość królestwa Bożego, jaką uzyskuje człowiek, gdy je odnajduje. Radość towarzyszy przyjęciu i wzrostowi królestwa Bożego, pomimo wyrzeczeń, jakie należy podjąć („sprzedał wszystko, co miał”). Pliniusz Starszy w swej Historia naturalis zauważa: „Ze wszystkiego na świecie najcenniejsze są perły”. Nic więc dziwnego, że o swe kolekcje pereł dbała …
Brygida urodziła się w 1303 r. w Finstad koło Upsali, w religijnej rodzinie arystokratycznej, spokrewnionej z dynastią królewską w Szwecji. Imię Brygida oznacza „promienna” (ang. bright). Przykładem pobożności był dla niej ojciec, który odbył pielgrzymkę do grobu św. Jakuba w Compostella i co tydzień przystępował do sakramentów. Brygida również od dziecka wykazywała się głęboką pobożnością. …
Bonawentura z Bagnoregio koło Viterbo, urodził się jako Jan z Fidanzy w roku 1217 w rodzinie lekarza. W dzieciństwie zachorował na nieuleczalną chorobę – jego własny ojciec nie mógł mu pomóc. Według jednych źródeł, jego matka złożyła ślub, że poświęci syna na służbę Bożą, jeśli ten przeżyje i poprosiła o modlitwę Franciszka z Asyżu. Franciszek …
Benedykt urodził się ok. roku 480 w Nursji, w środkowej Italii, w Umbrii. Miał siostrę bliźniaczkę, św. Scholastykę. W rodzinnym domu zamożnego właściciela ziemskiego otrzymał wstępne wykształcenie i – jak słyszeliśmy – jako siedemnastolatek miał kontynuować edukację w Rzymie. Nie znalazł jednak spełnienia w poszukiwaniu wiedzy, raziły go zachowania innych studentów, więc opuścił Wieczne Miasto, …
Najbardziej znana scena z apostołem Tomaszem miała miejsce osiem dni po zmartwychwstaniu. Pod nieobecność Tomasza, Jezus ukazał się apostołom. Tomasz nie mógł w to uwierzyć i wygłosił zdanie, które „wysłużyło” mu przysłowiowy przydomek – „niewierny Tomasz”: „Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej …