„Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: „Pokaż nam Ojca?”. Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych3 dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie – wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła! Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca” (J 14,9-12)
Zachariasz był jednym z ostatnich proroków biblijnych. Księga nosząca jego imię zawiera wiele proroctw dotyczących odbudowy Jerozolimy i przyjścia Mesjasza. Składa się z 14 rozdziałów. Jest podzielona na dwie części – pierwsza skupia się na proroctwach dotyczących odbudowy Jerozolimy po powrocie izraelskich wygnańców z Babilonii, a druga część dotyczy przyszłych wydarzeń, w tym przyjścia Mesjasza. …
Aggeusz przemawiał do Izraelitów po powrocie z wygnania babilońskiego. Jego głównym zadaniem było zachęcenie Izraelitów do odbudowy świątyni jerozolimskiej, która została zniszczona przez Babilończyków. Księga Aggeusza składa się z czterech krótkich rozdziałów. Pierwszy rozdział opisuje słowa proroka Aggeusza, które on otrzymał od Boga, nakazujące odbudowę świątyni. Aggeusz przekazuje te słowa władcom Izraela, kapłanom i ludowi. …
Prorok Sofoniasz żył w VII wieku przed Chr. Księga oznaczona jego imieniem zawiera proroctwa, wizje i nauki proroka dotyczące Izraela i narodów pogańskich. Sofoniasz ostrzegał Izraela przed karą Bożą za grzechy, a także przepowiadał zbawienie i odrodzenie dla tych, którzy będą wierni Bogu. Historia powstania księgi Sofoniasza jest opisana we wstępie tego dzieła. Sofoniasz był prorokiem …
David Livingstone był słynnym brytyjskim misjonarzem, badaczem i odkrywcą, który poświęcił swoje życie na badanie Afryki i rozszerzenie wpływów cywilizacji na ten kontynent. Jego pobyt w Zambii, zwłaszcza w mieście Livingstone, wiosce Mukuni i przy Wodospadach Wiktorii, jest nieodłączną częścią jego historii. Livingstone urodził się w Szkocji w 1813 roku i szybko okazało się, że …
„Węzłowym zagadnieniem księgi jest problem odpłaty Bożej, rozważanej w odniesieniu do Izraela i narodów obcych. Bóg, rządca świata i stróż sprawiedliwości, nie może pozwolić na triumf najeźdźcy oddanego bałwochwalstwu, a nawet bezbożnego. Jakkolwiek jest on w ręku Boga narzędziem kary na Izraela i narody obce, tym niemniej Izrael jest przecież narodem sprawiedliwym, Jego „pomazańcem”. Punktem …
Wodospady Wiktorii, znane również jako „Dymiąca Woda”, są jednym z najbardziej spektakularnych cudów natury na świecie. Położone na rzece Zambezi, która stanowi granicę między Zimbabwe a Zambią, wodospady są jednym z najważniejszych miejsc turystycznych w Afryce. Historia odkrycia wodospadów rozpoczyna się w 1855 roku, kiedy słynny szkocki podróżnik i misjonarz, David Livingstone, dotarł do tego …
„Poetycki utwór Nahuma, odznaczający się logicznym układem treści, rozwija trzy zasadnicze myśli. Po krótkim wstępie, w którym napawa otuchą uciemiężony naród izraelski, przystępuje Nahum do właściwego sobie tematu, a mianowicie ogłoszenia Asyrii surowego wyroku. Przewodnią myślą teologiczną jest dla niego pomsta Boża nad krwawym i niesprawiedliwym ludem asyryjskim. Poczynając od 2,2 przedstawia Nahum realizację planu …
„Księga Micheasza wnosi ważne szczegóły do historii objawienia: o pochodzeniu i naturze Mesjasza, o Jego Matce, o oczyszczonej Reszcie, o przyszłym królestwie mesjańskim. W teologii została podkreślona szczególnie wszechmoc i sprawiedliwość Boża (wpływ Amosa) oraz miłość Boża, domagająca się wzajemności na mocy przymierza synajskiego” – ze wstępu do Biblii Tysiąclecia Polub stronę na Facebook
fot. M. Rosik Botswana, kraj położony w samym sercu południowej Afryki, zachwyca pięknem natury. Jednym z najbardziej urokliwych miejsc do odwiedzenia jest Chobe National Park – jeden z największych i najbardziej różnorodnych parków narodowych w Afryce. Słynie przede wszystkim z niezwykłego bogactwa dzikiej przyrody. Można tu spotkać wiele gatunków zwierząt, w tym słonie, żyrafy, bawoły, …
„W przeciwieństwie do innych ksiąg prorockich Księga Jonasza nie zawiera ani mów i upomnień, ani wyroczni. Jest opowieścią o proroku, który najpierw przez zamierzoną ucieczkę na przeciwległy kraniec świata chce uwolnić się od powierzonej mu przez Pana misji prorockiej. A następnie, gdy pod presją nadzwyczajnych wypadków spełnia wreszcie posłannictwo Boże w Niniwie i osiąga niespodziewany …
„Jak wynika z treści, Edom stanął po stronie wrogów Izraela i brał udział w pustoszeniu Ziemi Świętej i Jerozolimy. Brak wzmianki o zburzeniu świątyni oraz aluzja do zjednoczenia rozdzielonych królestw izraelskiego i judzkiego sprzyja tezie, że nie chodzi tu o zburzenie Jerozolimy przez Nabuchodonozora w r. 587/586, lecz o spustoszenie za czasów Jorama (852/841). Stąd …
„Amos pochodził z judzkiego miasta Tekoa, był pasterzem i hodowcą drzew figowych. Swą działalność prorocką rozwijał jednak wyłącznie na terenie państwa północnego, zwłaszcza w Betel, schizmatyckim sanktuarium Izraela. Dokładniejsza data jego wystąpienia i głoszenia słowa prorockiego nie jest znana, choć przypada na pewno na okres panowania Jeroboama II (782-753). Wzmiankowane w „trzęsienie ziemi” (Am 1,1) …
Gromy na Piotra rzucane Podstawowe znaczenie hebrajskiego terminu „szatan” to tyle co „przeciwnik”. Nie musi on oznaczać złego ducha. Dawid nazywa „szatanami” synów Serui, którzy pragnęli śmierci jego wrogów. Szatanem może być sam anioła Boga, który przeszkadza w niezgodnym z wolą Jahwe działaniu człowieka. Tak było w przypadku Balaama, który udał się do Balaka, króla …
„Myślą przewodnią całej Księgi Joela jest „dzień Pański”. Zdaje się, że wyrażenie to jest zapożyczone od proroka Abdiasza na określenie dnia sądu. W opisie sądu Jl nawiązuje do starej tradycji ludowej. Najpierw ukazuje on „dzień Pański” jako doraźną karę zesłaną na naród wybrany, by pobudzić go do pokuty, a następnie traktuje „dzień Pański” jako ostateczną …
Najkrótsza odpowiedź na pytanie „Dlaczego chrzcimy dzieci?” mogłaby brzmieć nieco przewrotnie: z tego samego powodu, dla którego niekiedy chrzcimy dorosłych. Kto naprawdę wierzy w skutki sakramentu, ten wie, że chrzest sprawia trzy skutki: stajemy się dziećmi Bożymi, otrzymujemy Ducha Świętego i zostajemy włączeni do Kościoła, gdzie z czasem przyjąć możemy kolejne sakramenty. Pięknie o sakramencie …