„Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt nie głosił? Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali posłani? Jak to jest napisane: Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują dobrą nowinę! Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał? Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa” (Rz 10,14-17)
Zwyczaje modlitewne Jezusa nie odbiegają od zasadniczych form kontaktu z Bogiem, praktykowanych w judaizmie. Za najważniejsze miejsce modlitwy uważano, oczywiście, świątynię jerozolimską, w której składano również ofiary. Najbardziej pobożni trzykrotnie w ciągu roku spędzali w Jerozolimie święta pielgrzymie zwane regalim. W szabat, a często także w dni powszednie, modły odprawiano w synagogach. Ci, którzy modlili …
Chciałoby się powiedzieć, że relacja Ozeasza i Gomer była pełna wzlotów i upadków, ale w tym wypadku to trudności wysuwają się na pierwszy plan. Wypowiedź Ozeasza wyjaśniająca symboliczne znaczenie jego małżeństwa (Oz 2,4-25) przyjmuje formę procesu sądowego, mającego doprowadzić do pojednania obu stron, z szeroko rozwiniętą częścią oskarżenia. Już na początku prezentacji tego fragmentu trzeba …
11 maja 2019 w Radio „Warszawa” w audycji „Biblia pod lupą” powrócił temat ekumenicznego komentarza do Listu św. Jakuba. Audycję prowadzi Mateusz Krawczyk. Udział biorą prof. Kalina Wojciechowska (Chrześcijańska Akademia Teologii, Warszawa) i ks. prof. Mariusz Rosik (Papieski Wydział Teologiczny, Wrocław). Serdecznie zapraszamy do wysłuchania rozmowy.
Cudownemu rozmnożeniu chleba przypisuje się we współczesnej egzegezie coraz większe znaczenie. Wynika to z samej tradycji ewangelii: od chrztu Jezusa w Jordanie aż po Jego wejście do Jerozolimy nie ma – oprócz cudu rozmnożenia chleba – żadnego innego faktu, o którym wspominaliby wszyscy czterej ewangeliści. Zachowało się w ewangeliach aż sześć wersji tego aretalogicznego opisu: …
Trudno uwierzyć, że ta historia wydarzyła się naprawdę. Czy Bóg rzeczywiście zaplanował małżeństwo Ozeasza i nierządnicy Gomer? Księgę Ozeasza wielu współczesnych biblistów uznaje za najstarszą księgę prorocką. Tezę taką potwierdzają zapisy Talmudu. Są oczywiście przeciwnicy takiego poglądu, jednak nie ulega wątpliwości, że w zbiorze Dwunastu Proroków Księga Ozeasza jest księgą programową, gdyż stanowi syntezę całego …
Szatan – podstawowe znaczenie hebrajskiego imienia zawiera się w polu semantycznym rzeczownika „przeciwnik”. Może oznaczać człowieka (2Sm, 19,23), który sprzeciwia się woli Boga, może też odnosić się do samego anioła Boga, który przeszkadza w niezgodnym z wolą Jahwe działaniu człowieka. Imię „diabła” jest greckim tłumaczeniem imienia Szatana z hebrajskiego, a etymologicznie odnosi się do „tego, …
Czas na kolejną odsłonę „Biblijnych romansów… i nie tylko” poświęconych relacji Jezusa i Marii Magdaleny. W dynamicznym dialogu z Jezusem Maria Magdalena rozpoznaje tożsamość Ogrodnika. Jan ukazuje poszukiwanie i rozpoznanie Jezusa zmartwychwstałego przez Marię Magdalenę na zasadzie procesu. Scena objawienia się Jezusa Marii została skomponowana z wielką pieczołowitością. Można wyróżnić w niej następujące elementy: Maria …
fot. A. Bugała W ramach spotkań Akademii Radości Życia organizowanych przez Kościół Chrześcijan Baptystów odbyła się rozmowa ks. Mariusza Rosika, biblisty i pastora Dawida Pacyniaka, przewodniczącego Rady Zboru. Temat: „O Marii, Matce Jezusa”. Dawidzie, dziękuję! To była uczta duchowa! Listen to Pastor i ksiądz o Maryi # ks. Mariusz Rosik byOrygenes+ on hearthis.at Polub …
O Franciszku Salezym opowiada się taką anegdotę: gdy okrył się już sławą świętości, pewnego razu przyszła do niego arystokratka z pytaniem: „Co mam zrobić, aby naprawdę się nawrócić?”. Franciszek spojrzał na nią przenikliwie i rzekł: „Proszę ciszej zamykać drzwi”. Bo nawrócenie często rozpoczyna się od rzeczy małych. Najprościej mówiąc, nawrócenie jest zmianą sposobu myślenia, a …
To najbardziej nietypowa para, o której powiemy w „Biblijnych romansach… i nie tylko”. Aby właściwie zinterpretować Jezusowy dialog z Marią Magdaleną, należy spojrzeć na całe opowiadanie przez pryzmat przytoczonego powyżej tekstu z Księgi Rodzaju. Jak wspomniano, wspólne motywy łączą obydwie narracje. Ich wydobycie i wyjaśnienie pozwala z dużą precyzją odczytać cel, jaki stawiał przed sobą …
„Gdy brat twój zgrzeszy przeciw tobie, idź i upomnij go w cztery oczy. Jeśli cię usłucha, pozyskasz swego brata. Jeśli zaś nie usłucha, weź ze sobą jeszcze jednego albo dwóch, żeby na słowie dwóch lub trzech świadków oparła się cała sprawa. Jeśli i tych nie usłucha, donieś Kościołowi! A jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech …
W „Biblijnych romansach… i nie tylko” wracamy do historii Estery i Aswerusa. We wstępie do Księgi Estery w Biblii Tysiąclecia czytamy: „Opowiadanie opiera się na faktach i realiach historycznych, lecz sposób ich zestawienia jest dowolny. Obok znacznie skróconej perspektywy historycznej (np. Mardocheusz przedstawiony jest jako jeden z uprowadzonych do niewoli przez Nabuchodonozora, musiałby mieć więc …
Interesująca z punktu widzenia egzystencjalnego może być interpretacja opowiadania w duchu psychologii głębi. Jeśli paraliż odczytywać w kluczu symbolicznym, wówczas paralitykiem może być osoba, która w grupie boi się odezwać, ciągle porównuje się z innymi, sądzi, że wciąż jest obserwowana i każde zdanie innych na swój temat odbiera jako krytykę, pochwały natomiast uznaje za raczej …
W „Biblijnych romansach… i nie tylko” przenosimy się do Księgi Estery, by poznać historię miłości tytułowej bohaterki oraz króla Aswerusa. We wstępie do księgi w Biblii Tysiąclecia czytamy: „Jest to opis pewnego epizodu z życia dworskiego króla Ahaszwerosza (zwanego także Assuerusem, w formie greckiej Kserksesem), w którym zasadniczą rolę odgrywa Estera, młoda Izraelitka oraz jej …
Księga Tobiasza opisuje działalność ducha o imieniu Asmodeusz. Ten zły duch był demonem śmierci, przyprawił bowiem o śmierć siedmiu kolejnych mężów Sary, córki Raguela z Ekbatany w Medii. Kiedy Sara i Tobiasz oddzielnie, choć w tym samym czasie, prosili Boga o pomoc, został zesłany z nieba Rafał, „aby uleczyć obydwoje: Tobiasza, aby mu zdjąć …