„Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt nie głosił? Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali posłani? Jak to jest napisane: Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują dobrą nowinę! Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał? Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa” (Rz 10,14-17)
fot. M. Rosik Opowiadanie o zrywaniu kłosów zboża przez uczniów Jezusa w dniu szabatu podejmuje zagadnienie Jego stosunku do Prawa. Uczniowie wraz z Jezusem znajdują się wśród pól w dniu szabatu. Gdy pojawia się u nich poczucie głodu, zaczynają zrywać kłosy. Z punktu widzenia obecnej moralności wielu zarzuca uczniom, że zrywali kłosy z nie swojego …
fot. M. Rosik Orędzie przyniesione przez Jezusa domaga się jednoznacznej odpowiedzi. Można je przyjąć lub odrzucić. Pozostanie obojętnym jest równoznaczne z odrzuceniem tego orędzia. Wielu ludzi nie potrafi na co dzień przyjąć i odkrywać prawdy o Bożej miłości. Żyją ze świadomością, że Bóg jest kimś dalekim i trudno im dostrzec przejawy Jego troski o zwykłe …
Read more „Opinia Jezusa o Jemu współczesnych (Mt 11, 16-30)”
fot. M. Rosik Jan został uwięziony z powodu jawnego sprzeciwu wobec Heroda. We więzieniu docierają doń głosy o czynach Jezusa. Kieruje więc do Niego wysłanników z zapytaniem, czy Jezus jest Mesjaszem. Pytania tego nie formułuje wprost, odpowiedź Jezusa również nie jest bezpośrednia. Odpowiedź, jaką otrzymali wysłannicy Jana, jest w pewnym sensie streszczeniem całej działalności Jezusa. Bazuje …
fot. M. Rosik Jak należy rozumieć symbol krzyża? Powszechnie w interpretacji logion Jezusowy odnoszony jest często do choroby. Czy taka interpretacja jest właściwa? Odpowiedź daje spojrzenie na kontekst, w którym dużo miejsca zajmują zapowiedzi prześladowań. Zdanie to pada bowiem w mowie misyjnej, skierowanej do uczniów wyruszających na głoszenie dobrej nowiny. W kontekście Jezusowej wypowiedzi o …
„Św. Hieronim” autorstwa Domenico Ghirlandaio, przedstawiciela szkoły florenckiej okresu quattrocento (wszystkie fot.: archiwum M. Rosik) Hieronim to z pewnością jeden z geniuszy przełomu IV i V stulecia. Urodził się w Strydonie, w dzisiejszej Chorwacji, około 345 roku. Studia z retoryki odbył w Rzymie. Przyjął chrzest z rąk papieża Liberiusza, a po pewnym czasie został mnichem. Niedługo …
fot. M. Rosik Z głoszeniem bliskości królestwa Bożego nierozerwalnie związana jest zapowiedź prześladowań. Uczniowie, którzy prowadzą działalność misyjną, spotykać się będą z wrogością. Jezus, zapowiadając prześladowania, wyznacza jednocześnie zasady postępowania w ich obliczu. Rozpoczyna swą wypowiedź od zasady ogólnej: „Miejcie się na baczności przed ludźmi”. Po niej następują szczegółowe przykłady zapowiadanych form prześladowania. Zapowiadając prześladowania, …
fot. M. Rosik Jezus jako nauczyciel, z autorytetem przywołuje do siebie uczniów. W jednym zdaniu padają dwa ich określenia: „uczniowie” i „dwunastu”; jest to już więc grupa uformowana i zamknięta. Dwunastu apostołów odróżnia się od pozostałych uczniów. Jezus udziela im władzy nad duchami nieczystymi. Władzę tę niejednokrotnie zademonstrował już sam poprzez dokonywanie egzorcyzmów, a także …
fot. archiwum M. Rosik Działalności nauczycielskiej Jezusa towarzyszy Jego działalność cudotwórcza. Mateusz stwierdza, że Jezus „leczył wszystkie choroby i wszelkie słabości”. Istnieje swoiste sprzężenie zwrotne pomiędzy nauczaniem i czynami Jezusa: nauczanie wyjaśnia czyny, czyny zaś potwierdzają naukę. Z tego powodu występują zawsze łącznie. Nauczanie jest nierozdzielne od czynów. Ewangelista podkreśla motyw miłosierdzia, które kierowało Jezusem: „litował …
fot. M. Rosik Opowiadanie o uzdrowieniu dwóch niewidomych nasuwa refleksję na temat metaforycznego znaczenia ślepoty. Może być ona rozumiana jako symbol grzechu, zaślepienia. W takim właśnie znaczeniu terminem tym posługiwał się Jezus, gdy wytykał faryzeuszom i innym religijnym przywódcom narodu wybranego ich postawę. Ksiądz Franciszek Blachnicki, założyciel Ruchu „Światło – Życie” pisał: „W życiu każdego …
fot. archiwum ks. M. Rosik Pozycja przewodniczącego synagogi cieszyła się szacunkiem w społeczności żydowskiej. Do jego zadań należało nie tylko przygotowanie i animowanie nabożeństw szabatowych, ale także czuwanie nad stanem synagogi w jej wymiarze materialnym. Gest przypadnięcia do stóp Jezusa wprowadza kolejny element schematu opowiadań o cudach: prośbę. Prośba ta jest wyrazem niezwykłej wiary – …
Read more „Zatrzymanie krwotoku i wskrzeszenie (Mt 9, 18-26)”
Benedykt XVI w Mariazell (Austria) we wrześniu 2007 roku (fot. M. Rosik) Na scenie antycznego teatru W Seforis niedaleko Nazaretu mieścił się duży teatr rzymski. Jego średnica wynosiła czterdzieści pięć metrów. Miejsce to zapewne znane było Jezusowi. Znany był Mu też grecki termin oznaczający aktora: hypokrites. A ponieważ aktorzy kryli swe twarze za maską, stąd …
fot. M. Rosik Scena powołania Mateusza zarysowana jest przez ewangelistę bardzo krótko. Wynika to być może z faktu, że ewangelista opowiada sam o sobie. Mateusz był celnikiem. Jego zadanie polegało na zbieraniu podatku celnego za handel rybami wyłowionymi w Jeziorze Galilejskim. Celnicy w społeczeństwie żydowskim uchodzili za grzeszników nie tylko dlatego, że padało na nich …
Kaplica przy Grocie Mlecznej, Betlejem (fot. M. Rosik) Zarzewie konfliktu czy miłości? „To jest Ciało moje. Ciało za nas wydane, Krew za nas przelana” – mówił Jezus i zachęcał, by spożywać to Ciało i Krew. Z punktu widzenia judaizmu wydawało się niemożliwe zaakceptowanie spożywania ludzkiego mięsa z krwią. Odpowiedni nakaz Prawa, zapisany w Pięcioksięgu, głosił: …
fot. M. Rosik Mateuszowa narracja o uzdrowieniu człowieka sparaliżowanego dowartościowuje także relację przyjaźni. Ważne w takiej interpretacji jest stwierdzenie ewangelisty, iż Jezus dokonał uzdrowienia ze względu na wiarę osób towarzyszących i pomagających choremu. „Widząc ich wiarę” Jezus okazał cudotwórczą moc paralitykowi. Fakt ten świadczy pośrednio, iż Bóg ceni autentyczną przyjaźń międzyludzką i dowartościowuje relację opartą na …
fot. M. Rosik Mateusz zauważa, że oto dwaj opętani wybiegli naprzeciw Jezusa. Terminologia biblijna nie zna późniejszego rozróżnienia teologicznego na opętanie, obsesję czy dręczenie. Właściwie każdy silny wpływ złego ducha na człowieka mógł być nazywany opętaniem. Opętani obrali sobie za mieszkanie grobowce. Właśnie groby były uważane przez starożytnych za miejsce zamieszkiwania demonów. Przez Izajasza Bóg …