Witczyk, Gesù nel ruolo di Elia secondo Gv 1,19-34, Casale Monferrato 1998, ss. 96. Nie ulega wątpliwości, że zainteresowanie relacjami pomiędzy judaizmem a chrześcijaństwem w ostatnich latach przybiera na sile. W ostatnich miesiącach dzieje się to między innymi za sprawą dokumentu Papieskiej Komisji Biblijnej Naród żydowski i jego Święte Pisma w Biblii chrześcijańskiej (w Polsce …
Read more „Witczyk, Gesù nel ruolo di Elia secondo Gv 1,19-34”
Historia powołania Jeremiasza (Jr 1,4-8) Stary Testament zawiera narracje, zapisane na kartach ksiąg prorockich, które ukazują głębokie zainteresowanie ich autorów relacją: Jahwe – prorok. Wraz ze sceną powołania prorockiego, Bóg wchodzi w relację nie tylko z jednostką, ale z całym Izraelem, którego reprezentantem jest prorok[1]. Opowiadania o powołaniu prorockim dały początek nowemu gatunkowi literackiemu w …
Read more „Biblijne podstawy prorockiego wymiaru powołania osób konsekrowanych”
fot. M. Rosik Księga Koheleta zawiera wiele terminów, które pozostają typowe dla niej i tylko dla niej. Wydaje się jednak, że żaden z nich nie jest tak charakterystyczny jak hewel. Zanim przystąpimy do analizy (ze swej natury w tym miejscu ograniczonej) znaczenia tego terminu u Koheleta, wydaje się konieczne poczynić kilka uwag o autorze, czasie …
Read more „Apologia Koheleta. Próba interpretacji hewel u Eklezjastesa.”
Alberto Mello, Judaizm, Mała Biblioteka Religii, Wydawnictwo WAM, tłum. K. Stopa, Kraków 2003, ss. 183. Na polskim rynku teologicznym pojawia się coraz więcej pozycji dotyczących judaizmu, przybliżających nie tylko obraz samej religii żydowskiej, ale dających podstawy do głębszego rozumienia wielu idei chrześcijańskich, zakorzenionych przecież w judaizmie. W przeciągu kilku ostatnich lat zainteresowanie judaistycznym dziedzictwem chrześcijaństwa …
Biblijne namaszczenie na króla, kapłana i proroka jako konsekracja Czytelnik Starego Testamentu napotka na jego stronach przynajmniej dwie zasadnicze funkcje namaszczenia: pierwsza wskazuje na praktykę medyczną, służącą poprawie stanu zdrowia[1], druga oznacza czynność prawno-rytualną, mającą znaczenie symboliczne i wywołującą istotne skutki w życiu społeczności Izraelitów. W tym drugim przypadku namaszczenie bywa często rozumiane jako konsekracja …
Read more „„Namaścił ciebie olejkiem radości” (Ps 45 [44],8).”
Głoszenie orędzia zbawienia jest jednym z najistotniejszych tematów teologicznych dwudzieła (Łk – Dz) Łukasza. Niemal każda refleksja ewangelisty dotycząca „słowa” zawiera odniesienie do przepowiadania Jezusa i Jego uczniów. Znaczenie hebrajskiego rzeczownika dabar pomaga w sposób istotny pogłębić zrozumienie wykorzystania przez Łukasza terminu lo,goj. W polu semantycznym dabar zawiera się nie tylko „słowo”, ale także „fakt” …
Read more „Duch Święty- źródło odwagi w głoszeniu słowa zbawienia (Dz 4,23-31)”
E.P. Sanders, Il giudaismo. Fede e prassi (63 a.C.-66 d.C), red. P. Capelli, seria: Scienze delle Religioni, red. G. Filoramo, C. Prandi, Morcelliana, Brescia 1999, ss. 764. W przeciągu kilku ostatnich lat zainteresowanie judaistycznym dziedzictwem chrześcijaństwa stale rośnie. Związane jest to nie tylko z rozwojem dialogu chrześcijańsko-żydowskiego, ale także coraz większą świadomością wśród wyznawców Chrystusa …
Luke 4,16-30 marks the beginning of Jesus’ ministry in Galilee. With this pericope Luke maps out the content of the salvific work of Jesus. The texts of Isa 61,1-2 and 58,6 cited here reflect the Jubilee year amnesty for the oppressed. These quotations foreshadow what Jesus is about to accomplish. They are used to portray …
Read more „Function of Isa 61,1-2 and 58,6 in Luke’s programmatic passage (Lk 4,16-30)”
Wśród egzegetów panuje zgodne przekonanie, że zarówno temat modlitwy, jak i zagadnienie roli Ducha Świętego należą do istotnych elementów Łukaszowej teologii. Bliższe zapoznanie się z myślą teologiczną ewangelisty pozwala zauważyć, że temat modlitwy i narracje o działaniu Ducha Świętego występują w jego dziele we wzajemnej korelacji. Więcej jeszcze, wydaje się, że można mówić o swego …
Read more „FUNKCJA MODELU „MODLITWA – DUCH ŚWIĘTY” W TEOLOGII ŚW. ŁUKASZA”
Nie ulega wątpliwości, że zainteresowanie relacjami pomiędzy judaizmem a chrześcijaństwem w ostatnich latach przybiera na sile. W ostatnich miesiącach dzieje się to między innymi za sprawą dokumentu Papieskiej Komisji Biblijnej Naród żydowski i jego Święte Pisma w Biblii chrześcijańskiej (w Polsce wydanym przez Instytut Teologii Biblijnej „Verbum” w Kielcach). Uczestnicy wykładu dotyczącego związków judaizmu z …
Read more „H. Witczyk, Gesù nel ruolo di Elia secondo Gv 1,19-34, Casale Monferrato 1998, ss. 96.”
W ostatnich latach pojawiło się kilka szczegółowych studiów poświęconych egzegezie i interpretacji teologicznej perykopy mówiącej o uzdrowieniu (egzorcyzmie) córki kobiety Syrofenickiej (Mk 7,24-30). Jako przesłanie tego opowiadania podkreśla się najczęściej, i słusznie, misję Jezusa na terenach pogańskich. Nawet bez próby dotarcia do historycznych podstaw wydarzenia poprzez wyodrębnienie materiału tradycji i redakcji, można przyjąć, że świadomą …
Read more „Jezus i córka Syrofenicjanki (Mk 7,24-30). Wyniesienie do godności dziecka Bożego”
La pericope della donna sirofenicia (Mc 7,24-30; par. Mt 15,21-28) è stata esaminata diverse volte sia dagli esegeti, sia dai teologi della spiritualità. I loro studi mettono in rilievo diversi temi della pericope. Alcuni sottolineano la missione di Gesù nella terra pagana, altri esaminano la funzione del miracolo nella teologia marciana, altri ancora indicano la …
Read more „La donna Sirofenicia (Mc 7,24-30). Analisi esegetica ed interpretazione teologica”
Il brano detto „Piccola Pentecoste” (Atti 4,23-31) è stato oggetto di numerosi studi esegetici e di quelli della spiritualità cristiana. Alcuni di essi sottolineano l’importanza della preghiera, altri indicano l’aspetto comunitario o si concentrano sulle persecuzioni che i cristiani devono subire. Il tema che abbiamo scelto per il nostro studio ci spinge ad esaminare determinate …
Read more „La “Piccola Pentecoste” (Atti 4,23-31) e i suoi testi paralleli”
Opowiadanie o uczcie wystawionej przez ostatniego króla babilońskiego Baltazara (555-539 p.n.e.), zapisane zostało na kartach księgi proroka Daniela (Dan 5,1-30), której ostateczna redakcja przypada na lata 170-160 p.n.e., a więc na okres machabejski. Pod postacią Baltazara (a także wcześniej opisywanego w księdze Nabuchodonozora) i jego dworu należy dopatrywać się niedwuznacznych aluzji do Antiocha IV Epifanesa …
Read more „„Manus Dei (?)” w opowiadaniu o uczcie Baltazara (Dan 5,1-30)”
Jednym z najistotniejszych źródeł tradycji ewangelijnej dla studiów mariologicznych jest Łukaszowa Ewangelia Dziecięctwa (Łk 1-2). Święty Łukasz buduje narrację układając ją w dwa paralelnie prowadzone wątki; pierwszy związany jest z postacią Jana Chrzciciela, drugi z osobą Jezusa. W obydwu wypadkach po opisie zwiastowania i narodzenia następuje relacja (lub wzmianka) o obrzezaniu[1]. Z wątkami tymi złączone …
Read more „MARYJA W ŁUKASZOWEJ NARRACJI O NARODZENIU JEZUSA (ŁK 2,1-7)”