Kategoria: Academica

Jednym z najistotniejszych źródeł tradycji ewangelijnej dla studiów mariologicznych jest Łukaszowa Ewangelia Dziecięctwa (Łk 1-2). Święty Łukasz buduje narrację układając ją w dwa paralelnie prowadzone wątki; pierwszy związany jest z postacią Jana Chrzciciela, drugi z osobą Jezusa. W obydwu wypadkach po opisie zwiastowania i narodzenia następuje relacja (lub wzmianka) o obrzezaniu[1]. Z wątkami tymi złączone …

Read more „MARYJA W ŁUKASZOWEJ NARRACJI O NARODZENIU JEZUSA (ŁK 2,1-7)”

W geograficznym schemacie dzieła Markowego relacje z wydarzeń z życia Jezusa związanych ze świątynią zamieszczone są przy końcu Jego publicznej działalności. Jezus przybywa do Jerozolimy, by tam dopełnić swej misji. Po uroczystym wjeździe do miasta (11,1-11) Jezus – jako „Pan świątyni” – „obejrzał wszystko, a że pora była już późna, wyszedł razem z Dwunastoma do …

Read more „OCZYSZCZENIE ŚWIĄTYNI (MK 11,15-18) JAKO ZAPOWIEDŹ JEJ ZBURZENIA”

Un’analisi del Vangelo e degli Atti, Editrice Elle Di Ci, Torino1994, ss. 263. Robert F. O’Toole jest docentem teologii Uniwersytetu St. Luis (USA); od kilku lat pełni funkcję rektora Papieskiego Instytutu Biblijnego w Rzymie. W środowisku biblistów znany jest przede wszystkim ze swoich studiów nad dwudziełem Łukasza (Łk – Dz). Publikuje w znanych na świecie …

Read more „Robert F. O’Toole, S.J., L’unità della teologia di Luca”

Postać Jana Chrzciciela we współczesnej literaturze egzegetycznej Zainteresowanie postacią Jana Chrzciciela było żywe w I wieku nie tylko wśród chrześcijan. Józef Flawiusz pisał o nim: „Niektórzy Żydzi utrzymują, że ruinę oddziałów Heroda należałoby przypisać karze boskiej, jako sprawiedliwą zemstę za śmierć, którą zgotował [Herod] Janowi zwanemu Chrzcicielem” (Ant. Jud. 18,7,2; tłum. własne). Zainteresowanie to wcale …

Read more „„Posłany, aby zaświadczyć o Światłości” (J 1, 8)”

fot. M. Rosik Temat przymierza należy do centralnych zagadnień teologicznych Starego Testamentu. W. Eichrodt całość orędzia teologicznego Biblii Hebrajskiej ujmuje w kategorie przymierza[1]. Kontynuatorami tej linii interpretacyjnej są dziś m. in. P. Bovati i B. Costacurta. Temat ten ze szczególnym upodobaniem podejmują księgi prorockie. Prorocy widzą w zburzeniu Jerozolimy (zwłaszcza świątyni), wygnaniu i diasporze konsekwencje …

Read more „STAROTESTAMENTOWI PROROCY O NOWYM PRZYMIERZU”

Starożytne przekłady Nowego Testamentu nie tylko świadczą o intensywnej ekspansji chrześcijaństwa poza ziemię Jezusa, ale zbliżają do zrozumienia, w jaki sposób odczytywano Jego słowa w czasach względnie Mu bliskich. Gdy mamy do czynienia z przekładami należącymi do semickiej grupy językowej, możemy z dużym prawdopodobieństwem przypuszczać, że odnajdziemy w nich ślady mentalności podobnej do aramejskiej, na …

Read more „Starożytne przekłady syryjskie Modlitwy Pańskiej [Mt 6, 5-15 (9b-13)]”

  Sięgając po starożytne pisma chrześcijan i Żydów (z Biblią włącznie), nie sposób nie natknąć się na inwektywy, zarówno te proste, jak i bardziej rozwinięte. Współczesny czytelnik może być wstrząśnięty niektórymi epitetami lub porównaniami. Reakcja ta przybrać może łagodniejszą formę, gdy przyjrzymy się roli inwektywy w antyku w ogóle. Starożytni pisarze, zarówno greccy, rzymscy, chrześcijańscy …

Read more „„Plemię żmijowe” i psie wymiociny czyli o funkcji antycznej inwektywy”

Перше століття існування християнства і розвитку Церкви в Сиро-Палестинському регіоні, а також в басейні Середземного моря позначене зростаючим конфліктом з юдаїзмом, який у той час переживає одну з найбільших криз у своїй історії. Її кульмінаційна точка припала на знищення Єрусалиму, а разом із ним єрусалимського храму. Розходження шляхів молодої Церкви й – умовно кажучи – …

Read more „Вогнище конфлікту між Церквою і Синагогою (до 135 року)”